ที่มา : คอลัมน์ เดือนหงายที่ชายโขงธ

ที่มา : คอลัมน์ เดือนหงายที่ชายโขง

ธีรภัทร เจริญสุข



สภาวะสินค้าจีนแผ่นดินใหญ่ไหลท่วมทะลักด้วยราคาที่ถึงจะรวมค่าขนส่งแล้ว ก็ยังถูกกว่าสินค้าที่ผลิตในประเทศไทย ก่อความกังวลและคำถามให้แก่นักธุรกิจนักอุตสาหกรรมการผลิตสินค้าอุปโภคบริโภคต่างๆ ว่าจะแข่งขันกับสินค้าจีนได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตลาดส่งออกประเทศเพื่อนบ้านที่มีมูลค่ามากกว่า 80,000 ล้านบาทต่อปี

คำตอบคือ "คุณภาพของสินค้าและบริการ"

สินค้าและบริการจากไทยเป็นที่นิยมรู้จักกันดีในประเทศเพื่อนบ้านว่าเป็นสินค้าดีมีคุณภาพสูงกว่าสินค้าเวียดนาม มาเลเซีย หรือจีน แม้แต่สินค้าเกาหลี(ใต้) คนก็ไม่ได้ยอมรับว่ามีคุณภาพดีเท่าสินค้าที่ผลิตในไทย ซึ่งอาจเป็นยี่ห้อฝรั่งหรือญี่ปุ่น หรืออาจเป็นของไทยเองก็ได้รับความนิยมไม่แพ้กัน

เมื่อแรกที่สินค้าจีนเข้ามาทำตลาด คนเห่อซื้อมาใช้กันเพราะเห็นว่าราคาถูก แต่เมื่อใช้ไปแล้วพังเสียหายรวดเร็วใช้ไม่คุ้มราคา ก็เลิกเห่อเลิกใช้กันกลับมาซื้อหาของผลิตในไทยเหมือนเก่า ส่วนของจากจีนแดงที่มีคุณภาพดี รวมค่าขนส่งแล้วก็แพงกว่าสินค้าในประเทศไทยเสียด้วยซ้ำไป

เหมือนดังภาษิตของนักธุรกิจที่พูดกันว่า "ของที่แพงที่สุด คือของที่ซื้อมาแล้วใช้ได้ไม่ดี"

กำลังซื้อที่เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ จากการพัฒนาและทุนต่างชาติในประเทศเพื่อนบ้าน ไม่ว่าจะเป็นเขมร ลาว พม่า ก่อให้เกิดชนชั้นกลางที่ต้องการสินค้าที่มีคุณภาพดีขึ้นเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนเองจากการอุปโภคบริโภค ไม่อยากใช้สินค้าเหมาโหลราคาถูกนำเข้าจากจีน หรือสินค้าผลิตในประเทศตัวเองที่ยังไม่มีมาตรฐานโรงงานที่ดีพอ ทางออกของการจับจ่ายก็คือสินค้าผลิตในไทย ดังที่ผู้เขียนกล่าวถึงไปในบทความเมื่อสัปดาห์ก่อน

การโฆษณาว่าสินค้าหรือแบรนด์การบริการมาจาก "ไทย" นั้นให้ภาพลักษณ์ที่ดีในการทำตลาด รวมถึงผลเชิงบวกที่เกิดจากโฆษณาผ่านสื่อบันเทิงของไทยที่ประเทศเพื่อนบ้านนิยมรับชมทำให้สินค้าไทยได้รับความนิยมตามไปด้วย แต่เจ้าของธุรกิจไทยหลายรายก็มิวายสร้างชื่อเสียงด้านลบให้แก่สินค้าไทย โดยการปลอมปนหลอกลวงเอาสินค้าด้อยคุณภาพ หรือปลอมสินค้าจีนคุณภาพต่ำไปขายว่าเป็นสินค้าไทย แม่ค้าพ่อค้าชาวลาวชาวเขมรได้แต่ส่ายหน้า "อย่าหาว่าพวกเราโง่"

นอกจากนี้ ยังมีการทำการตลาดขายตรงสินค้าจำพวกเครื่องสำอาง อาหารเสริมคุณภาพต่ำ ที่อาศัยดารานักแสดงซึ่งพ้นกระแสไปแล้วเพื่อสนับสนุนการขาย แต่ผลที่ได้ไม่เป็นไปตามคำโฆษณาเกินจริง รวมถึงธุรกิจเสริมความงามที่ไม่สามารถรักษาคุณภาพบริการได้ หวังเพียงแต่จะขายคอร์สสินค้าของตนไปเรื่อยๆ เมื่อถึงระยะหนึ่งลูกค้าก็รู้เท่าทันและเล่าลือกันปากต่อปากจนต้องปิดตัวลงเงียบๆ

ถ้าแรงงานแพง สินค้าแพงสู้จีนไม่ได้ แล้วคุณภาพสินค้าและบริการยังไม่รู้จักพัฒนาให้ดีขึ้นเพื่อรองรับตลาดและลูกค้าที่มีเงินมากขึ้นและต้องการสินค้าที่สนองคุณภาพการบริโภคสูงขึ้น หวังแต่จะขายเอาเงินระยะสั้น ย่อมทำให้ชื่อเสียงของสินค้าไทยที่สร้างสมมาอย่างยาวนานค่อยๆ หมดไป ความเชื่อมั่นนั้นใช้เวลาสร้างอย่างต่อเนื่องยาวนาน แต่เมื่อพังทลายแล้วก็จะสิ้นลงโดยไม่หวนกลับคืนมาง่ายๆ เพียงพริบตา

ดังที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในกรณีผลไม้สดที่เข้าไปขายในลาว มีพ่อค้าหัวใสในทางผิดปลอมปนลิ้นจี่ที่ลูกยังดิบไม่แก่พอจะกิน รสชาติเปรี้ยวฝาด จนทำให้ผลไม้จากเวียดนามสามารถตีตลาดผลไม้สดไทยในลาวได้ขาดลอย

หากสินค้าไทยขายฝรั่งไม่ได้เพราะปัญหาภายในประเทศ ขายจีนไม่สู้เพราะราคาไม่ดึงดูด หากยังจะขายเพื่อนบ้านไม่ออกเพราะขาดความน่าเชื่อถือแล้ว เอาแต่คิดทำเองใช้เองกินเองในประเทศไทยเท่านั้นเห็นทีคงไม่พอ

(ภาพประกอบจากพนมเปญ: บางกอก สินค้ามีคุณภาพ มาจากโรงงานประเทศไทย)

Kết quả (Việt) 1:

ที่มา : คอลัมน์ เดือนหงายที่ชายโขงธีรภัทร เจริญสุขสภาวะสินค้าจีนแผ่นดินใหญ่ไหลท่วมทะลักด้วยราคาที่ถึงจะรวมค่าขนส่งแล้ว ก็ยังถูกกว่าสินค้าที่ผลิตในประเทศไทย ก่อความกังวลและคำถามให้แก่นักธุรกิจนักอุตสาหกรรมการผลิตสินค้าอุปโภคบริโภคต่างๆ ว่าจะแข่งขันกับสินค้าจีนได้อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตลาดส่งออกประเทศเพื่อนบ้านที่มีมูลค่ามากกว่า 80,000 ล้านบาทต่อปี คำตอบคือ "คุณภาพของสินค้าและบริการ"สินค้าและบริการจากไทยเป็นที่นิยมรู้จักกันดีในประเทศเพื่อนบ้านว่าเป็นสินค้าดีมีคุณภาพสูงกว่าสินค้าเวียดนาม มาเลเซีย หรือจีน แม้แต่สินค้าเกาหลี(ใต้) คนก็ไม่ได้ยอมรับว่ามีคุณภาพดีเท่าสินค้าที่ผลิตในไทย ซึ่งอาจเป็นยี่ห้อฝรั่งหรือญี่ปุ่น หรืออาจเป็นของไทยเองก็ได้รับความนิยมไม่แพ้กันเมื่อแรกที่สินค้าจีนเข้ามาทำตลาด คนเห่อซื้อมาใช้กันเพราะเห็นว่าราคาถูก แต่เมื่อใช้ไปแล้วพังเสียหายรวดเร็วใช้ไม่คุ้มราคา ก็เลิกเห่อเลิกใช้กันกลับมาซื้อหาของผลิตในไทยเหมือนเก่า ส่วนของจากจีนแดงที่มีคุณภาพดี รวมค่าขนส่งแล้วก็แพงกว่าสินค้าในประเทศไทยเสียด้วยซ้ำไปGiống như nói của doanh nhân những người nói rằng "một số đắt tiền nhất của mua lại đã được sử dụng tốt," ông nói.Sức mua tăng dần từ phát triển và vốn đầu tư nước ngoài trong nước cũng như các giáp ranh Campuchia. Lao nhân dân chủ Cộng hòa, Myanmar, gây ra cở để sản phẩm chất lượng tốt hơn để cải thiện chất lượng cuộc sống của mình từ người tiêu dùng. Ông không muốn sử dụng giá rẻ hàng hóa nhập khẩu từ Trung Quốc bên ngoài, một tá, hoặc hàng hóa sản xuất trong nước riêng của mình là không được tốt, đủ để nhà máy tiêu chuẩn. Hết tiền, nó là một mục được sản xuất trong tiếng Thái như tác giả đề cập đến trong bài viết vào tuần trước.การโฆษณาว่าสินค้าหรือแบรนด์การบริการมาจาก "ไทย" นั้นให้ภาพลักษณ์ที่ดีในการทำตลาด รวมถึงผลเชิงบวกที่เกิดจากโฆษณาผ่านสื่อบันเทิงของไทยที่ประเทศเพื่อนบ้านนิยมรับชมทำให้สินค้าไทยได้รับความนิยมตามไปด้วย แต่เจ้าของธุรกิจไทยหลายรายก็มิวายสร้างชื่อเสียงด้านลบให้แก่สินค้าไทย โดยการปลอมปนหลอกลวงเอาสินค้าด้อยคุณภาพ หรือปลอมสินค้าจีนคุณภาพต่ำไปขายว่าเป็นสินค้าไทย แม่ค้าพ่อค้าชาวลาวชาวเขมรได้แต่ส่ายหน้า "อย่าหาว่าพวกเราโง่"นอกจากนี้ ยังมีการทำการตลาดขายตรงสินค้าจำพวกเครื่องสำอาง อาหารเสริมคุณภาพต่ำ ที่อาศัยดารานักแสดงซึ่งพ้นกระแสไปแล้วเพื่อสนับสนุนการขาย แต่ผลที่ได้ไม่เป็นไปตามคำโฆษณาเกินจริง รวมถึงธุรกิจเสริมความงามที่ไม่สามารถรักษาคุณภาพบริการได้ หวังเพียงแต่จะขายคอร์สสินค้าของตนไปเรื่อยๆ เมื่อถึงระยะหนึ่งลูกค้าก็รู้เท่าทันและเล่าลือกันปากต่อปากจนต้องปิดตัวลงเงียบๆถ้าแรงงานแพง สินค้าแพงสู้จีนไม่ได้ แล้วคุณภาพสินค้าและบริการยังไม่รู้จักพัฒนาให้ดีขึ้นเพื่อรองรับตลาดและลูกค้าที่มีเงินมากขึ้นและต้องการสินค้าที่สนองคุณภาพการบริโภคสูงขึ้น หวังแต่จะขายเอาเงินระยะสั้น ย่อมทำให้ชื่อเสียงของสินค้าไทยที่สร้างสมมาอย่างยาวนานค่อยๆ หมดไป ความเชื่อมั่นนั้นใช้เวลาสร้างอย่างต่อเนื่องยาวนาน แต่เมื่อพังทลายแล้วก็จะสิ้นลงโดยไม่หวนกลับคืนมาง่ายๆ เพียงพริบตา
ดังที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในกรณีผลไม้สดที่เข้าไปขายในลาว มีพ่อค้าหัวใสในทางผิดปลอมปนลิ้นจี่ที่ลูกยังดิบไม่แก่พอจะกิน รสชาติเปรี้ยวฝาด จนทำให้ผลไม้จากเวียดนามสามารถตีตลาดผลไม้สดไทยในลาวได้ขาดลอย

หากสินค้าไทยขายฝรั่งไม่ได้เพราะปัญหาภายในประเทศ ขายจีนไม่สู้เพราะราคาไม่ดึงดูด หากยังจะขายเพื่อนบ้านไม่ออกเพราะขาดความน่าเชื่อถือแล้ว เอาแต่คิดทำเองใช้เองกินเองในประเทศไทยเท่านั้นเห็นทีคงไม่พอ

(ภาพประกอบจากพนมเปญ: บางกอก สินค้ามีคุณภาพ มาจากโรงงานประเทศไทย)