Bia hộp được dỡ bỏ, nhấm nháp một ly oiing. Đánh giá dự thảo để nghĩ rằng cao của mẹ của Sparta thở dài. Lý do cho trẻ chậm nhà nhưng nói rằng một thống chế tốt ở đây là xa hầu hết các sân bay đã phải giữ anh ta, mà là gần đó một trong đêm trước khi cho chung cư... có sự tin tưởng cho người dân để bám vào bóng hầu như điên như bạn ông mẹ của trẻ em ở đây.Loại bỏ những người... chỉ là một đêm tối nay.“นี่นาย...” เมื่อตัดสินใจได้ดังนั้น ยูชอนก็เอ่ยเรียกคนที่ยืนจังก้าอยู่นอกห้อง ร่างสูงสมส่วนก้าวขาออกไปยังประตูหน้าห้องที่เปิดหราอยู่ด้วยท่าทางนิ่งสงบ “จะยืนอยู่ข้างนอกอีกนานไหม? โทรจนมือหงิกยังไงคืนนี้นายก็ไม่ได้กลับบ้านหรอก ลองแม่นายบอกให้นายมาอยู่ที่นี่เขาก็คงไม่ถ่อมารับอยู่แล้ว และให้ตายยังไงฉันก็ไม่ขับรถออกไปส่งนายหรอกรู้ไว้ซะ”คำกล่าวเรียบๆ ด้วยถ้อยคำที่ติดจะสร้างความขุ่นเคืองให้คนฟังได้ไม่น้อยทำให้จุนซูตวัดมองขวับด้วยแววตาหาเรื่อง ใบหน้าหวานก้มลงมองเบอร์โทรศัพท์ของผู้เป็นมารดาอีกครั้งก็พบว่าถูกปิดเครื่องหนีไปแล้ว เบอร์คนอื่นก็ไม่มี เบอร์ที่บ้านก็ไม่มีคนรับ“เข้าห้องมาสักทีเหอะ ฉันเห็นแล้วเกะกะลูกตาชะมัด” เสียงทุ้มต่ำบ่นออกมา
đang được dịch, vui lòng đợi..