การขัดข้องจากพายุด้านนอก และถ้าคืนน

การขัดข้องจากพายุด้านนอก และถ้าคืนนี้พายุยังไม่สงบลงพรุ่งนี้เช้าสถานศึกษาคงประกาศให้เป็นวันหยุดชดเชยให้หนึ่งวันแบบทุกที เข็มนาฬิกาบนผนังห้องของไคหยุดอยู่ที่เวลาสี่ทุ่มครึ่งมาสองชั่วโมงเต็มจนกระทั่งถึงเวลาเที่ยงคืนขณะที่ร่างสูงกำลังจะเคลิ้มหลับไปไฟก็สว่างขึ้นมา

เมื่อระบบทุกอย่างกลับมาใช้ได้เป็นปกติเรียบร้อยมือหนาที่ถือโทรศัพท์ไว้ในมือตลอดเวลาก็จัดการปลดล็อคมันแล้วรีบกดโทรหาคนแรกที่ตัวเองห่วงทันที ไม่รู้ว่าก่อนพายุเข้าระบบล่มแบคบยอนได้ออกไปไหนรึเปล่า

แต่เสียงสัญญาณตื้ดยาวๆ นั้นก็ทำให้ไคนึกขึ้นได้ว่าแบคบยอนบอกเขาว่าโทรศัพท์หาย เพราะงั้นให้ติดต่อที่เฉินหรือไม่ก็ดีโอแทนไปก่อน ไคขมวดคิ้วเป็นปมเพราะอดห่วงร่างเล็กไม่ได้ก่อนจะโทรหารูมเมทของแฟนตัวเองเดี๋ยวนั้น ไม่นานทางนั้นก็รับสายเขา

“ฮัลโหลเฉิน ขอฉันคุยกับแบคบยอนหน่อยได้ไหม”

(ไคหรอ อ้าว...อะไรเนี่ย ฉันนึกว่าพวกนายอยู่ด้วยกันซะอีก ตื่นมาตอนระบบล่มก็เจอแต่โน้ตทิ้งไว้ว่าไปธุระนี่ติดต่อมันไม่ได้เลยทำไงดี?)

“เปล่า ฉันกลับมาตั้งแต่หัวค่ำแล้ว อ่า...ให้ตายเถอะไปอยู่ไหนนะเดี๋ยวฉันออกไปตามหาเอง ถ้าแบคบยอนกลับไปที่ห้องแล้วบอกฉันด้วย”

กดวางสายทั้งในใจก็กระวนกระวายเป็นห่วง แบคบยอนไปธุระที่ไหนนะ?

หวังไว้ลึกๆ ว่ามันจะไม่ใช่ธุระในแบบที่เขาคิดก็พอมือหนาตวัดผ้าห่มออกจากกายเขากดล็อคหน้าจอโทรศัพท์มือถือก่อนจะยัดมันลงกระเป๋ากางเกง พอได้ยินว่าแบคบยอนไม่อยู่ที่หอไคก็ว้าวุ่นไปหมดเขาห่วงว่าร่างเล็กว่าจะไปติดฝนที่ไหนแล้วจะเป็นอันตรายอะไรรึเปล่าน่ะสิ

ร่างสูงหยิบกุญแจรถที่วางอยู่บนโต๊ะและคว้าเอาโค้ทที่แขวนอยู่พลางสวมรองเท้าอย่างรีบร้อนก่อนจะเปิดประตูห้องเดินออกไป...

“ยาแก้อักเสบกับยาแก้ปวดหรอเฮีย?”

แต่ยังไม่ทันก้าวขาเดินออกไปจากประตูห้องไคก็ได้พบกับเด็กใหม่ที่อยู่ห้องตรงข้ามเดินหาวหวอดในสภาพชุดนอนหัวเหอยุ่งเหยิงสวมโค้ทหนีบแตะเดินคุยโทรศัพท์ออกมาจากห้องตัวเองเสียก่อน ถ้าจำไม่ผิดสรรพนามที่ใช้เรียกว่าเฮียอาจจะหมายถึงไอ้พี พักนี้ไคได้เห็นเด็กใหม่อยู่กับอดีตเพื่อนบ่อยๆ

เขาชะงักขาและแอบฟังอย่างช่วยไม่ได้

“นี่ไปทำไรมาอ่ะทำไมต้องใช้ดึกๆดื่นๆ เอ้า...เออไม่ถามก็ได้ เดี๋ยวผมลงไปซื้อข้างล่างแล้วเอาไปให้ที่ห้องละกัน ฮ้าวว...โคตรง่วงเลยเนี่ย”

คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันทันทีที่ฝ่ายนั้นเดินผ่านหน้าห้องไป ด้วยเซ้นต์ของเขามันกำลังบ่งบอกบางอย่างบางอย่างที่สะกิดใจอย่างบอกไม่ถูก ในที่สุดไคก็ก้าวขาเดินตามเด็กใหม่ของคลาสที่ใช้โค้ดเนมว่า ‘ฮุน’ ออกไปโดยไม่ให้ทางนั้นรู้ตัว





⌧





พรึ่บบ

ชั่วโมงต่อมาหลังจากเสร็จกิจไฟทั้งห้องก็สว่างขึ้นระบบทุกอย่างกลับมาใช้ได้เป็นปกติในเวลาเที่ยงคืนหลังจากทั้งคู่ที่ใช้พลังงานจนเกือบหมดเผลอหลับไป

พีขมวดคิ้วนิดหน่อยเมื่อถูกแสงไฟแยงเข้าตา ความรู้สึกหนักๆ บนแขนข้างขวาทำให้พีหันไปมองถึงได้เห็นว่าร่างเล็กเป็นฝ่ายนอนหนุนแขนเขาอยู่ ซึ่งไม่รู้ว่าเขาทั้งคู่ไปจัดท่านอนใหม่เอาตอนไหน หัวกลมซบตรงแผ่นอกเขาส่วนเจ้าตัวก็หลับปุ๋ยไม่รู้เรื่อง

“ฮุนลงไปซื้อยามาให้หน่อย”

พีหยิบเอาโทรศัพท์ตัวเองที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงร่างเล็กซึ่งหล่นกองอยู่บนพื้นขึ้นมาโทรออกหาเด็กที่ตามติดเขาแจ

“โทษทีปลุกดึกๆ มีร้านเดียว...เอายาแก้ปวดกับยาแก้อักเสบ ไม่ต้องถามมากหน่า...ไปซื้อมาตอนนี้เลย ถ้าอยากกินอะไรข้างล่างก็ซื้อมาบอกคนขายว่าลงบัญชีของฉัน”

มือหนากดวางสายก่อนจะจัดท่านอนให้ร่างเล็กนอนดีๆ แบคบยอนซุกตัวเข้ากับผ้าห่มเมื่อพีลุกขึ้นคลายกอดออก เขาพลิกข้อมือเล็กขึ้นมาเพื่อดูว่าขีดคะแนนอีกคนยังไม่ลดไปเพราะพวกเขาเรียกชื่อจริงกันก่อนหน้านี้ ซึ่งนั่นมันผิดกฎร้ายแรงมากทีเดียว

“ค่อยยังชั่วขีดไม่ลด”

พอเห็นว่าคะแนนของแบคบยอนอยู่ครบพีก็ถอนหายใจแล้วคลี่ยิ้มก้มลงจูบตรงนิ้วก้อยเล็กเบาๆ เขาลุกไปใส่เสื้อผ้าแล้วหยิบเสื้อตัวเองจากในตู้ออกมาสวมให้คนที่ยังหลับสนิทไม่รู้ตัว คงจะเหนื่อยไม่น้อยเลยทีเดียว เขาเองก็ใส่ไม่ยั้งแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เต็มที่เพราะห่วงอีกคนจะเจ็บจนเดินไม่ไหวเอา

นิ้วยาวจัดการพันถุงยางที่ใช้แล้วมีคราบอสุจิบรรจุอยู่ในนั้นไม่รู้กี่ล้านชีวิตโยนมันทิ้งลงถังขยะไป จนถึงตอนนี้พีก็ยังหุบยิ้มไม่ได้ มือหนายกขึ้นลูบแก้มตัวเองนึกถึงจูบที่แบคบยอนมอบให้ตอนนั้น แต่คราบเลอะบนนิ้วยาวนั่นแหละที่บอกว่าเมื่อกี๊มือเพิ่งจะรูดถุงยางออกมาทิ้ง

“โว้ะ...” พีสบถกับตัวเอง

นี่ใช่ไหมที่เรียกว่าตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น จะว่าไปเขาก็ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ซักครั้งจนกระทั่งตอนนี้ เมื่อก่อนยังมองว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อบ่อยไป ทำไงได้ในเมื่อวันๆ เขาก็แค่เล่นๆ ไม่เคยจริงจังกับอะไรเลย

แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้ว... มือหนาเปิดผ้าห่มออกแล้วค่อยๆ สวมถุงเท้าตัวเองใส่ให้คนหลับบนเตียงทีละข้างจนเสร็จ พีหลุดขำเพราะว่าถุงเท้าเขามันคู่ใหญ่กว่าเท้าเล็

Kết quả (Việt) 1:

Sụp đổ từ cơn bão bên ngoài, và đêm nay, ngày mai, cơn bão đã không chết trường mới công bố như là một bồi thường cố định, một ngày các ly. Chiều kim đồng hồ trên tường của thời gian và một nửa trên hai giờ đầy đủ của 9,30 cho đến nửa đêm khi cơ thể sẽ hoàn thành cao bắn được sáng lên và ngủ.Khi hệ thống là thukayangklap nặng tay mà điện thoại của bạn đã có trong tay tất cả thời gian, sau đó bấm điều khiển mở khóa nó gọi chính nó là người đầu tiên liên quan ngay lập tức. Tôi không biết rằng trước khi cơn bão, nhiều thương hiệu có một "Canyon?Nhưng những giai điệu làm cho chúng dài tuet CAI suy nghĩ lên rằng thương hiệu, "ông nói, bởi vì tôi mất của tôi yonbok điện thoại để liên lạc với trần hoặc video để thay thế. CAI là điểm then chốt của lông mày vì số tiền nhỏ đã không lo lắng về dự thảo trước khi họ gọi mình là người hâm mộ của người bạn đời phòng bây giờ. Không lâu trước đây nó đã trả lời anh ta."Xin chào, tôi thương hiệu với" Chen hỏi Canyon? "Những gì liên minh (KY ro ở tốc độ cao... Tôi nghĩ rằng họ là ông chủ. Đến sụp đổ, họ đáp ứng một hoảng loạn hệ thống, nhưng lưu ý rằng doanh nghiệp này liên hệ để giữ cho nó không?)."Sản phẩm nào. Tôi trở lại sớm. Ăn mặc... đi chết?! tôi tìm hiểu bản thân mình. Nếu "thương hiệu yonklap để sau đó nói với tôi."Báo chí treo lên, tất cả trong tâm trí, để động đậy là. "Canyon để nơi thương hiệu kinh doanh!?Hy vọng là rằng nó sẽ không ông tham gia vào flick ngón tay dày của mình nó đủ chăn từ cơ thể của mình, cách nhấn khóa màn hình điện thoại trước khi chúng cũng được nhồi nó vào túi. Đủ để nghe thấy "thương hiệu Tower Canyon, Chrysler, là trong tình trạng hỗn loạn, ông lo lắng rằng dự thảo WA Lek nơi tiếp theo mưa, sau đó những gì là các tác hại? tôi XI.Một số ít các phím, chiều cao cơ thể xe mà được đặt trên bàn và lấy việc loại bỏ thời gian cùng một cái móc áo mặc giày dép, hoặc vội vàng trước khi họ mở cửa để đi..."Chống viêm thuốc với thuốc giảm đau ro khách sạn?"Nhưng nó cũng có thể bước ra khỏi cửa, gặp gỡ với Chrysler trẻ em mới đang đi bộ ngang qua phòng trong một wot nightwear Hao hua wen Wen Ying mặc dép ly hợp áo ayung dễ dàng nói chuyện mình ra khỏi điện thoại phòng. Nếu bạn chưa sử dụng đại từ sai được gọi là Hien có thể là: p damn. Này kid mới về cái nhìn thấy bạn bè cũ thường xuyên.Ông đã nghe một cách cẩn thận và bí mật."Ở đây đến một lý do tại sao sử dụng đô thị đã không yêu cầu duek duen ouch!... bây giờ tôi xuống để mua, nó là dưới đây và sau đó loại bỏ cho mỗi phòng. Hey của nó วว mát... hoàn toàn hôn mê tại tất cả các công đoàn. "Tối lông mày để nút với nhau ngay sau khi các bên đi du lịch thông qua mặt trước của căn phòng. Nó là khá bởi sen của mình một cái gì đó một cái gì đó ayangbok tâm sai sakit. Cuối cùng, Chrysler, một lớp học bước mới đi du lịch bằng con sử dụng mã tên 'Hun' lập tức mà không nhận ra nó. ⌧ PhruebopGiờ sau đó, sau khi một phòng toàn bộ đèn, ánh sáng lập hệ thống thukayangklap như bình thường lúc nửa đêm, sau khi các cặp vợ chồng quyền lực cho đến khi vô tình ngủ.P. ít lông mày khi nó được khánh thành vào ánh sáng. Nak cảm giác trên cánh tay phải, làm cho nó trông để xem làm thế nào cơ thể đang ngủ, cánh tay của ông là bộ phận hỗ trợ. Ai không biết rằng ông sẽ đưa ra một tấm nệm mới cả hai đã diễn một bước mà trực tiếp tìm kiếm để điền vào tấm của mình, các bộ phận hình bầu dục, rằng nó đã không enjoyably hiểu bệnh Alzheimer?"Nó trở xuống để mua ma túy, Hun, xin vui lòng."Nhấc điện thoại, loại bỏ các máy tính trong một túi nhỏ trong đó để thả một đống của các cơ quan trên mặt đất lên cuộc gọi điện thoại để tìm thằng bé như ông bắt Vito."Sự trừng phạt đã chỉ đánh lửa duek thip... lấy thuốc giảm đau với thuốc kháng sinh. Không có câu hỏi thêm... để mua bây giờ! Nếu bạn muốn ăn bất cứ điều gì, nó mua ra bản đồ người dưới đây của tôi."Công cụ dày bấm treo lên trước khi đi ngủ, Phòng ngủ nhỏ sắp xếp tha tuyệt vời. "Canyon thương hiệu để xô chăn khi p tăng khlaikot thiết kế. Ông lộn một cổ tay nhỏ để xem làm thế nào các điểm đánh dấu vào người khác không có giảm kể từ khi họ gọi tên thật trước đó. Nó là khá bất hợp pháp nghiêm trọng"Đánh dấu ít không làm giảm."Đủ để thấy rằng các "Canyon là đầy đủ của các thương hiệu, thở dài, và sau đó lau p mỉm cười cúi xuống hôn thẳng đuôi, ngón tay nhỏ nhẹ. Họ có thể đặt trên quần áo và nhận một áo sơ mi cho chính mình từ trong nội các, ra mặc một giấc ngủ sâu, những người sẽ không nhận thấy một chút mệt mỏi. Ông mặc đã không dừng lại, nhưng nó đã không được hoàn toàn đạt được bởi vì tất cả mọi người sẽ bị ảnh hưởng cho đến khi sự xuất hiện của vòng lặp đã được gỡ bỏ.นิ้วยาวจัดการพันถุงยางที่ใช้แล้วมีคราบอสุจิบรรจุอยู่ในนั้นไม่รู้กี่ล้านชีวิตโยนมันทิ้งลงถังขยะไป จนถึงตอนนี้พีก็ยังหุบยิ้มไม่ได้ มือหนายกขึ้นลูบแก้มตัวเองนึกถึงจูบที่แบคบยอนมอบให้ตอนนั้น แต่คราบเลอะบนนิ้วยาวนั่นแหละที่บอกว่าเมื่อกี๊มือเพิ่งจะรูดถุงยางออกมาทิ้ง“โว้ะ...” พีสบถกับตัวเองนี่ใช่ไหมที่เรียกว่าตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น จะว่าไปเขาก็ไม่เคยเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ซักครั้งจนกระทั่งตอนนี้ เมื่อก่อนยังมองว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องเพ้อเจ้อบ่อยไป ทำไงได้ในเมื่อวันๆ เขาก็แค่เล่นๆ ไม่เคยจริงจังกับอะไรเลยแต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนความคิดแล้ว... มือหนาเปิดผ้าห่มออกแล้วค่อยๆ สวมถุงเท้าตัวเองใส่ให้คนหลับบนเตียงทีละข้างจนเสร็จ พีหลุดขำเพราะว่าถุงเท้าเขามันคู่ใหญ่กว่าเท้าเล็