ผมกระเด้งขึ้นมาตาสว่างเพราะฤทธิ์ไอ้

ผมกระเด้งขึ้นมาตาสว่างเพราะฤทธิ์ไอ้หมาบ้าที่ชื่อโอม ทำเอาคนอื่น ๆ ในห้องสะลึมสะลือตื่นกันไปด้วยเพราะเสียงโวยวายของผมกับมัน
"แม่งงงง ก่ายกูแล้วยังมาทำร้ายร่างกายกุอีก ปากเจ่อเลย" มันบ่นงึมงำพลางเกาคอตัวเอง ก่อนจะเหลือบเห็นไอ้คนที่โผล่มานอนข้างผมแบบผิดปกติ "นั่นแน่ะ!" เสียงเหี้ยไรของเมิง! ผมเหล่ตามองไอ้โอมที่เริ่มทำหน้าไม่สมควรไว้วางใจ "กกกันในค่ายเลยเหรอ เปิดเผยไปป่าวหนุ่มน้อย กิ๊ว ๆๆ" ห่า... กกเชี่ยไร นอนห่างกันเป็นโยชน์งี้ เพราะตอนนี้ไอ้ปุณณ์มันกลิ้งไปนอนติดกับพีทเรียบร้อยแล้วครับ สงสัยร้อนพอกัน งี้แหละนะ นอนใกล้หนุ่มฮอทอย่างผมมันก็ร้อนนิดนึง อิอิ ผมโบกหัวไอ้โอมไปทีโทษฐานพูดจาไม่เข้าหู ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูผืนเล็กมาพาดคอไว้ กะว่าจะออกไปล้างหน้าแปรงฟันซักหน่อย (ส่วนไอ้โอมล้มลงไปนอนต่อเรียบร้อยแล้วครับ โคตรขี้เกียจ) แต่เพราะกระเป๋าผมตั้งอยู่ใกล้ ๆ บริเวณหัวปุณณ์ มันเลยตื่นด้วยอีกคน "จะไปไหนอะ" แถมตื่นมาก็เจ้าปัญหาเลยว่ะ... "ล้างหน้าแปรงฟัน" "ไปด้วยย ฮ้าว.." ไหวปะเนี่ยมึง ผมนั่งรอไอ้ปุณณ์ค่อย ๆ บิดขี้เกียจซ้ายทีขวาที ก่อนมันจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูและอุปกรณ์ล้างหน้าแปรงฟันมาเตรียมไปพร้อมกัน เราสองคนเดินลงมาข้างล่าง หมายจะมุ่งหน้าไปยังห้องอาบนํ้า แต่ก็เจอรุ่นพี่สต๊าฟค่ายหลายคนที่ตื่นแล้วกำลังเตรียมข้าวเช้าให้พวกเราอยู่ ผมผงกหัวทักทายพี่ทุกคน และยิ้มรับไมตรีที่พวกเค้าชวนเรากินข้าวต้มกันอย่างครึกครื้น แต่จะให้อมขี้ฟันไปกินตอนนี้ก็ใช่ที่อะครับ รอแปรงฟันเสร็จเมื่อไหร่เหอะ ใครตื่นไม่ทันอดกินแน่! หึหึหึ ผมกับปุณณ์เดินลากเท้าคุยกันไปเรื่อย ๆ จนถึงห้องนํ้า ต่างคนต่างล้างหน้าแปรงฟันกันไป จนไอ้ปุณณ์บ่นปวดขี้ (แล้วมาบอกกูทำไมวะ) ผมเลยต้องไล่มันไปขี้ แล้วเดินออกมายืนรอหน้าห้องนํ้า (เพราะไม่อยากดมกลิ่นมัน)
เสียงซู่ซ่าจากก๊อกในห้องนํ้าหญิงข้าง ๆ ทำให้ผมรู้ว่ามีคนตื่นเช้ามาล้างหน้าแปรงฟันแบบพวกเราเหมือนกัน ผมยืนมองนาฬิกาที่บอกเวลาเจ็ดโมงกว่า ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเช้ามากอะไรสำหรับการมาค่าย แต่ที่คนส่วนใหญ่ยังไม่ตื่นคงเพราะเมื่อคืนซ่าส์กันไปหน่อย (ก็ดูแต่ละคนแต่ละกิจกรรมดิครับ... ได้อีกอะ) แถมกิจกรรมวันนี้ก็ไม่ได้มีอะไรนอกจากเก็บกระเป๋ากลับกรุงเทพฯเท่านั้นเอง "ทำไมจิ๊ดหน้างอจัง ยังไม่หายอารมณ์เสียอีกเหรอ" แต่เอ๊ะ... เสียงนี้คุ้น ๆ แฮะ ผมขมวดคิ้วมุ่นทันทีเพราะเสียงที่ดังมาจากในห้องนํ้าหญิงตอนนี้เป็นเสียงที่ผมไม่มีทางจำผิดแน่ "ไม่รู้รึไงยูริ แม่นี่น่ะเค้าไปเล่นใหญ่มา" อีกเสียงหนึ่งที่ผมไม่รู้จักดังตอบ ยิ่งราวกับตรึงเท้าผมไว้ไม่ให้เดินไปไหน "อะไรอะ เล่นใหญ่?" "ก็ไปขอคบแฟนเก่าเธอไง หึ... คิดอะไรอยู่" "พูดให้มันดี ๆ นะเมย์ อยากปากแตกตอนนี้เลยรึไง" "จะทำไม กล้าก็มาเลยสิ เห็นดีแต่ปากตลอด" ท่าทางบรรยากาศข้างในเวลานี้จะตึงเครียดน่าดูครับ ผมยืนนิ่งฟังเหตุการณ์ในห้องนํ้าหญิงไม่ขยับ ขณะรู้สึกตัวอีกทีก็มีปุณณ์มายืนอยู่ข้าง ๆ แล้ว "อย่าทะเลาะกันเลย นี่มันไม่ใช่ที่โรงเรียนนะ" "โธ่ยู! ก็ยูเป็นอย่างนี้มันถึงได้ปากดีตลอด หึ.. ทีนี้เป็นไงล่ะ รู้รึยังว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเทียบยูได้ซักนิด โน่เค้าไม่เอาผู้หญิงอย่างเธอทำแฟนหรอก" "หึ... ใครกันแน่ที่โง่แล้วยังอวดฉลาด" เสียงจิ๊ดเย้ยหยันเพื่อนของยูริในห้องนํ้าจนใจผมหล่นวูบไปที่ปลายเท้า ผมเดาออกว่าเธอกำลังจะพูดอะไร "ไอ้นั่นมันเป็นเกย์ต่างหาก ผู้หญิงหน้าไหนมันก็ไม่เอาทั้งนั้นแหละ ใครกันแน่ที่โง่ไปคบพวกเกย์น่าขยะแขยงอยู่ตั้งนาน คลื่นไส้"
'เพียะ!' เป็นชั่วเวลาหนึ่งที่ผมแทบหยุดหายใจหลังจากได้ยินเสียงประหลาดนั่น... ความเงียบปกคลุมภายในห้องนํ้ารวมถึงพวกผมที่อยู่ด้านนอก "ห้ามพูดถึงโน่แบบนั้น...." เสียงเล็ก ๆ ที่ทำลายความเงียบฟังดูโกรธเกรี้ยวอย่างที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน "ห้ามว่าโน่เสีย ๆ หาย ๆ เด็ดขาด" "ทำไม... หรือไม่จริง ที่ไม่ยอมบอกใครว่าเลิกกับโน่เพราะอะไรก็คงแบบนี้ใช่มะ แฟนเป็นเกย์ใช่มะ อายเค้าล่ะสิที่ไปโง่ให้โดนหลอกอยู่ตั้งนาน มิน่า..." "เฮ้ยยูริ!! อย่า!" เสียงเด็กผู้หญิงร้องห้ามอะไรบางอย่างกันโกลาหลครู่หนึ่งก่อนยูริจะตะโกนเสียงลั่นออกมา "ยัยบ้า! เธอไม่มีวันรู้หรอกว่าโน่วิเศษแค่ไหน! คนอย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าโน่ดียังไง และทำไมชั้นถึงบอกทุกคนว่าเค้าคือคนที่ดีที่สุดในชีวิตชั้น!!! คนอย่างเธอมันไม่คู่ควรจะเข้าใจเรื่องพวกนั้นหรอก!" "ยูริ!!!" เสียงข้าวของตกและฝีเท้ายํ่านํ้าแฉะ ๆ ดังติดต่อกันก่อนที่ยูริจะพุ่งตัวออกมา ทุกอย่างรวดเร็วมากจนผมหลบไม่ทัน ทำให้สายตาเราปะทะกันที่หน้าห้องนํ้าครู่หนึ่ง ก่อนยูริจะวิ่งหนีไป ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าหลังจากวันนั้น ความรู้สึกของยูริจะยังคงท่วมท้นเท่านี้ ... เมื่อไหร่ผมจะเลิกทำให้เธอเจ็บปวดซักที หลังจากเหตุการณ์เมื่อตอนเช้า ผมรู้สึกว่าตัวเองยิ้มไม่ค่อยออก... จริงอยู่ที่มันควรจะดีใจ เมื่อได้รู้ว่ายูริไม่ได้เกลียดกันอย่างที่ผมคิด แต่ในความเป็นจริงมันเจ็บปวดกว่านั้นมาก เพราะหากยูริเกลียดผมบ้าง ยังคงพอที่จะหักล้างกับการกระทำของคนขี้ขลาดอย่างผม หรือถ้าหากผมได้รู้มาก่อนบ้าง ว่ายูริยังมีความรู้สึกดี ๆ หลงเหลืออยู่ ผมจะไม่ยอมปล่อยให้ระหว่างเรามีแต่ความหมางเมินแบบนี้เลย
ผมครุ่นคิดระหว่างเราทุกคนกำลังลากกระเป๋าเดินทางลงมาเพื่อรอเวลาต่อรถสองแถวไปสถานีรถไฟอยู่ แต่สายตาที่จับจ้องเพียงใบหน้าขาวอันคุ้นเคยนั้นของผม ไม่เคยได้รับการตอบกลับมา ผมคิดอะไรในหัววกวนไปเรื่อยเปื่อย จนไม่รู้ว่าจะเริ่มจัดการกับเรื่องไหนก่อนดี ผมไม่มีสมาธิแม้กระทั่งตอนที่รุ่นพี่เขาเฉลยกิจกรรมปอบกันว่ามีใครในค่ายเป็นปอบบ้าง (ก็ไอ้เหี้ยปุณณ์นั่นแหละครับ 1 ในพวกปอบ แถมยังมีผลงานดีเด่น เพราะฆ่าทั้งผม ทั้งเอิ้น ทั้งไอ้ปาล์ม แถมยังฆ่าคนในสีมันอีก 2 รุ่นพี่ 2 คนสีอื่นอีก 1 ไอ้เหี้ยนี่มันโหดจริง ส่วนไอ้โอมแท้จริงแล้วเสือกเป็นหมอผีครับ มันบอกมันอุตส่าห์เดินโต๋เต๋ไปมาอยู่คนเดียวตั้งหลายที กะจะล่อให้ไอ้ปุณณ์เข้ามาแดกซักหน่อย จะได้จับใส่หม้อถ่วงนํ้าซะ แต่เชี่ยปุณณ์ก็เสือกรู้ทัน ไม่ยอมเข้าไปแดกไอ้โอมซักที เชี่ยโอมเลยกลายเป็นหมอผีบ่มิไก๊ จับปอบไม่ได้ โดยทำโทษไปตามวาระครับ แอบสะใจ) หรือแม้แต่ตอนที่พี่เขาเรียกคนโดนปอบฆ่าอย่างพวกผมไปทำโทษซํ้า (เพราะดันทะเล่อทะล่าให้ปอบแดก) ผมก็ยังไม่มีสมาธิเท่าที่ควร..

Kết quả (Việt) 1:

Tôi kradeng lên quy mô của ánh sáng do Aum thông qua con chó điên. Làm cho người khác trong saluem hoảng loạn vì âm thanh salue khiếu nại của tôi với nó."แม่งงงง ก่ายกูแล้วยังมาทำร้ายร่างกายกุอีก ปากเจ่อเลย" มันบ่นงึมงำพลางเกาคอตัวเอง ก่อนจะเหลือบเห็นไอ้คนที่โผล่มานอนข้างผมแบบผิดปกติ "นั่นแน่ะ!" เสียงเหี้ยไรของเมิง! ผมเหล่ตามองไอ้โอมที่เริ่มทำหน้าไม่สมควรไว้วางใจ "กกกันในค่ายเลยเหรอ เปิดเผยไปป่าวหนุ่มน้อย กิ๊ว ๆๆ" ห่า... กกเชี่ยไร นอนห่างกันเป็นโยชน์งี้ เพราะตอนนี้ไอ้ปุณณ์มันกลิ้งไปนอนติดกับพีทเรียบร้อยแล้วครับ สงสัยร้อนพอกัน งี้แหละนะ นอนใกล้หนุ่มฮอทอย่างผมมันก็ร้อนนิดนึง อิอิ ผมโบกหัวไอ้โอมไปทีโทษฐานพูดจาไม่เข้าหู ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูผืนเล็กมาพาดคอไว้ กะว่าจะออกไปล้างหน้าแปรงฟันซักหน่อย (ส่วนไอ้โอมล้มลงไปนอนต่อเรียบร้อยแล้วครับ โคตรขี้เกียจ) แต่เพราะกระเป๋าผมตั้งอยู่ใกล้ ๆ บริเวณหัวปุณณ์ มันเลยตื่นด้วยอีกคน "จะไปไหนอะ" แถมตื่นมาก็เจ้าปัญหาเลยว่ะ... "ล้างหน้าแปรงฟัน" "ไปด้วยย ฮ้าว.." ไหวปะเนี่ยมึง ผมนั่งรอไอ้ปุณณ์ค่อย ๆ บิดขี้เกียจซ้ายทีขวาที ก่อนมันจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูและอุปกรณ์ล้างหน้าแปรงฟันมาเตรียมไปพร้อมกัน เราสองคนเดินลงมาข้างล่าง หมายจะมุ่งหน้าไปยังห้องอาบนํ้า แต่ก็เจอรุ่นพี่สต๊าฟค่ายหลายคนที่ตื่นแล้วกำลังเตรียมข้าวเช้าให้พวกเราอยู่ ผมผงกหัวทักทายพี่ทุกคน และยิ้มรับไมตรีที่พวกเค้าชวนเรากินข้าวต้มกันอย่างครึกครื้น แต่จะให้อมขี้ฟันไปกินตอนนี้ก็ใช่ที่อะครับ รอแปรงฟันเสร็จเมื่อไหร่เหอะ ใครตื่นไม่ทันอดกินแน่! หึหึหึ ผมกับปุณณ์เดินลากเท้าคุยกันไปเรื่อย ๆ จนถึงห้องนํ้า ต่างคนต่างล้างหน้าแปรงฟันกันไป จนไอ้ปุณณ์บ่นปวดขี้ (แล้วมาบอกกูทำไมวะ) ผมเลยต้องไล่มันไปขี้ แล้วเดินออกมายืนรอหน้าห้องนํ้า (เพราะไม่อยากดมกลิ่นมัน)เสียงซู่ซ่าจากก๊อกในห้องนํ้าหญิงข้าง ๆ ทำให้ผมรู้ว่ามีคนตื่นเช้ามาล้างหน้าแปรงฟันแบบพวกเราเหมือนกัน ผมยืนมองนาฬิกาที่บอกเวลาเจ็ดโมงกว่า ซึ่งก็ไม่ได้ถือว่าเช้ามากอะไรสำหรับการมาค่าย แต่ที่คนส่วนใหญ่ยังไม่ตื่นคงเพราะเมื่อคืนซ่าส์กันไปหน่อย (ก็ดูแต่ละคนแต่ละกิจกรรมดิครับ... ได้อีกอะ) แถมกิจกรรมวันนี้ก็ไม่ได้มีอะไรนอกจากเก็บกระเป๋ากลับกรุงเทพฯเท่านั้นเอง "ทำไมจิ๊ดหน้างอจัง ยังไม่หายอารมณ์เสียอีกเหรอ" แต่เอ๊ะ... เสียงนี้คุ้น ๆ แฮะ ผมขมวดคิ้วมุ่นทันทีเพราะเสียงที่ดังมาจากในห้องนํ้าหญิงตอนนี้เป็นเสียงที่ผมไม่มีทางจำผิดแน่ "ไม่รู้รึไงยูริ แม่นี่น่ะเค้าไปเล่นใหญ่มา" อีกเสียงหนึ่งที่ผมไม่รู้จักดังตอบ ยิ่งราวกับตรึงเท้าผมไว้ไม่ให้เดินไปไหน "อะไรอะ เล่นใหญ่?" "ก็ไปขอคบแฟนเก่าเธอไง หึ... คิดอะไรอยู่" "พูดให้มันดี ๆ นะเมย์ อยากปากแตกตอนนี้เลยรึไง" "จะทำไม กล้าก็มาเลยสิ เห็นดีแต่ปากตลอด" ท่าทางบรรยากาศข้างในเวลานี้จะตึงเครียดน่าดูครับ ผมยืนนิ่งฟังเหตุการณ์ในห้องนํ้าหญิงไม่ขยับ ขณะรู้สึกตัวอีกทีก็มีปุณณ์มายืนอยู่ข้าง ๆ แล้ว "อย่าทะเลาะกันเลย นี่มันไม่ใช่ที่โรงเรียนนะ" "โธ่ยู! ก็ยูเป็นอย่างนี้มันถึงได้ปากดีตลอด หึ.. ทีนี้เป็นไงล่ะ รู้รึยังว่าตัวเองไม่มีอะไรดีเทียบยูได้ซักนิด โน่เค้าไม่เอาผู้หญิงอย่างเธอทำแฟนหรอก" "หึ... ใครกันแน่ที่โง่แล้วยังอวดฉลาด" เสียงจิ๊ดเย้ยหยันเพื่อนของยูริในห้องนํ้าจนใจผมหล่นวูบไปที่ปลายเท้า ผมเดาออกว่าเธอกำลังจะพูดอะไร "ไอ้นั่นมันเป็นเกย์ต่างหาก ผู้หญิงหน้าไหนมันก็ไม่เอาทั้งนั้นแหละ ใครกันแน่ที่โง่ไปคบพวกเกย์น่าขยะแขยงอยู่ตั้งนาน คลื่นไส้"'เพียะ!' เป็นชั่วเวลาหนึ่งที่ผมแทบหยุดหายใจหลังจากได้ยินเสียงประหลาดนั่น... ความเงียบปกคลุมภายในห้องนํ้ารวมถึงพวกผมที่อยู่ด้านนอก "ห้ามพูดถึงโน่แบบนั้น...." เสียงเล็ก ๆ ที่ทำลายความเงียบฟังดูโกรธเกรี้ยวอย่างที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน "ห้ามว่าโน่เสีย ๆ หาย ๆ เด็ดขาด" "ทำไม... หรือไม่จริง ที่ไม่ยอมบอกใครว่าเลิกกับโน่เพราะอะไรก็คงแบบนี้ใช่มะ แฟนเป็นเกย์ใช่มะ อายเค้าล่ะสิที่ไปโง่ให้โดนหลอกอยู่ตั้งนาน มิน่า..." "เฮ้ยยูริ!! อย่า!" เสียงเด็กผู้หญิงร้องห้ามอะไรบางอย่างกันโกลาหลครู่หนึ่งก่อนยูริจะตะโกนเสียงลั่นออกมา "ยัยบ้า! เธอไม่มีวันรู้หรอกว่าโน่วิเศษแค่ไหน! คนอย่างเธอไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าโน่ดียังไง และทำไมชั้นถึงบอกทุกคนว่าเค้าคือคนที่ดีที่สุดในชีวิตชั้น!!! คนอย่างเธอมันไม่คู่ควรจะเข้าใจเรื่องพวกนั้นหรอก!" "ยูริ!!!" เสียงข้าวของตกและฝีเท้ายํ่านํ้าแฉะ ๆ ดังติดต่อกันก่อนที่ยูริจะพุ่งตัวออกมา ทุกอย่างรวดเร็วมากจนผมหลบไม่ทัน ทำให้สายตาเราปะทะกันที่หน้าห้องนํ้าครู่หนึ่ง ก่อนยูริจะวิ่งหนีไป ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าหลังจากวันนั้น ความรู้สึกของยูริจะยังคงท่วมท้นเท่านี้ ... เมื่อไหร่ผมจะเลิกทำให้เธอเจ็บปวดซักที หลังจากเหตุการณ์เมื่อตอนเช้า ผมรู้สึกว่าตัวเองยิ้มไม่ค่อยออก... จริงอยู่ที่มันควรจะดีใจ เมื่อได้รู้ว่ายูริไม่ได้เกลียดกันอย่างที่ผมคิด แต่ในความเป็นจริงมันเจ็บปวดกว่านั้นมาก เพราะหากยูริเกลียดผมบ้าง ยังคงพอที่จะหักล้างกับการกระทำของคนขี้ขลาดอย่างผม หรือถ้าหากผมได้รู้มาก่อนบ้าง ว่ายูริยังมีความรู้สึกดี ๆ หลงเหลืออยู่ ผมจะไม่ยอมปล่อยให้ระหว่างเรามีแต่ความหมางเมินแบบนี้เลยผมครุ่นคิดระหว่างเราทุกคนกำลังลากกระเป๋าเดินทางลงมาเพื่อรอเวลาต่อรถสองแถวไปสถานีรถไฟอยู่ แต่สายตาที่จับจ้องเพียงใบหน้าขาวอันคุ้นเคยนั้นของผม ไม่เคยได้รับการตอบกลับมา ผมคิดอะไรในหัววกวนไปเรื่อยเปื่อย จนไม่รู้ว่าจะเริ่มจัดการกับเรื่องไหนก่อนดี ผมไม่มีสมาธิแม้กระทั่งตอนที่รุ่นพี่เขาเฉลยกิจกรรมปอบกันว่ามีใครในค่ายเป็นปอบบ้าง (ก็ไอ้เหี้ยปุณณ์นั่นแหละครับ 1 ในพวกปอบ แถมยังมีผลงานดีเด่น เพราะฆ่าทั้งผม ทั้งเอิ้น ทั้งไอ้ปาล์ม แถมยังฆ่าคนในสีมันอีก 2 รุ่นพี่ 2 คนสีอื่นอีก 1 ไอ้เหี้ยนี่มันโหดจริง ส่วนไอ้โอมแท้จริงแล้วเสือกเป็นหมอผีครับ มันบอกมันอุตส่าห์เดินโต๋เต๋ไปมาอยู่คนเดียวตั้งหลายที กะจะล่อให้ไอ้ปุณณ์เข้ามาแดกซักหน่อย จะได้จับใส่หม้อถ่วงนํ้าซะ แต่เชี่ยปุณณ์ก็เสือกรู้ทัน ไม่ยอมเข้าไปแดกไอ้โอมซักที เชี่ยโอมเลยกลายเป็นหมอผีบ่มิไก๊ จับปอบไม่ได้ โดยทำโทษไปตามวาระครับ แอบสะใจ) หรือแม้แต่ตอนที่พี่เขาเรียกคนโดนปอบฆ่าอย่างพวกผมไปทำโทษซํ้า (เพราะดันทะเล่อทะล่าให้ปอบแดก) ผมก็ยังไม่มีสมาธิเท่าที่ควร..

Kết quả (Việt) 2:

Tôi đi lên chống lại Mad Dog mắt vì anh chàng khác tên là Om Brink trong sự trỗi dậy của làn sóng phản đối, bởi vì tôi là về nó
, "Mẹ ơi, con biết. Ông sau đó đến phần còn lại trên môi sưng tấn công mô phỏng "Nó càu nhàu càu nhàu trong khi gãi cổ mình. Trước khi thoáng thấy những gì xuất hiện để được ngủ bên cạnh tôi sai, "Đó là comin!" Một chết tiệt gì đi! Tôi nheo mắt như Aum tôi bắt đầu kiếm niềm tin không hợp lý. "Tôi không thể chờ đợi trong trại. Tiết lộ với tôi một chút kỹ năng hơn, "Cái quái gì ... làm thế nào shitty Tôi đang ngủ đi những lợi thế. Bây giờ chìa khóa của tôi ở Anh nó lăn ngủ với Pete đã ở đây. Tôi chỉ là không đủ nóng để ngủ gần nóng trẻ như tôi, đó là một chút nóng, tôi vẫy Aum đầu tôi cầu xin không nói đến tai. Trước khi lấy một chiếc khăn nhỏ treo trên cổ anh. Tôi sẽ rửa sạch một chút đánh răng. (The Aum rơi vào giấc ngủ đã ở đây. Fucking lười biếng), nhưng vì tôi túi nằm gần đầu của khóa tại các thị trường. Nó chỉ là một thức dậy "để làm điều đó," Tôi tỉnh dậy, tôi không có vấn đề đi ... "Rửa mặt, đánh răng của tôi", "Tôi biết Làm thế nào để .." Tôi thực sự thích nghệ thuật. Tôi ngồi chờ đợi cho khóa của tôi tại Anh dần dần kéo dài bên trái và bên phải. Trước khi nó đã đi đến nhận khăn và rửa mặt, đánh răng, chuẩn bị đường đi. Hai chúng tôi đi xuống dưới. Có nghĩa là hướng đến cầu cạn. Xem nhân viên trại cô tỉnh táo nhiều người đang chuẩn bị bữa ăn sáng cho chúng tôi. Tôi chào tất cả các bạn gật đầu. Nụ cười và thân thiện với nhau, họ đã mời chúng tôi ăn luộc vui vẻ. Nhưng với giới tính đi ngay bây giờ, vâng, điều đó quá. Khi hoàn tất đánh răng của tôi ở đó. Tôi không thể ăn nó lên! Kuhuhu tôi chìa khóa ở Anh lê bước cho đến khi bạn nói chuyện với các phòng tắm. Mỗi người là để rửa mặt, đánh răng của bạn. Tôi nghĩ rằng chính tại Penny Anh kêu đau. (Sau đó, cho tôi biết lý do tại sao các địa ngục), vì vậy tôi đã phải lái xe đưa ông đi xe. Sau đó, anh đứng đợi ở phía trước của nhà vệ sinh. (Tôi không muốn ngửi thấy nó)
đầm lầy từ vòi nước trong phòng tắm bên cạnh một người phụ nữ tôi biết có phải thức dậy sớm để rửa mặt, đánh răng của họ như chúng ta. Tôi đứng nhìn đồng hồ nói 07:00. Các bữa ăn sáng đã không được xem xét nhiều bất cứ điều gì cho trại. Nhưng hầu hết mọi người không phải thức dậy vì khi Lisa cũng đủ. (Chỉ cần nhìn vào mỗi sự kiện mà di ... Có nhiều hơn), cộng với sự kiện ngày hôm nay, nó không có bất cứ điều gì ngoại trừ hành lý riêng của họ đến Bangkok. "Tại sao cái cau mày của Wee Đừng quá buồn, "nhưng eh ... này âm thanh quen thuộc xoắn hôn sớm, tôi nhăn mặt với tiếng ồn phát ra từ phòng tắm phụ nữ ngày nay là những âm thanh tôi không thể nhớ chắc chắn. "Tôi không biết Yuri Mặc dù vậy, tôi sẽ chơi lớn ", một giọng nói khác tôi không biết câu trả lời. Ngay cả như đóng băng chân tôi không đi bất cứ nơi nào "gì một lớn chơi?" "Nó sẽ đè bẹp bạn trai của cô ... Oh suy nghĩ của tôi", "nói chuyện với nó, tôi sẽ miệng bây giờ thay thế nó. Tôi "" Tại sao tôi sẽ làm điều đó ngay bây giờ. Nhưng tôi luôn luôn nhìn thấy "thái độ, không khí tại thời điểm này là rất căng thẳng đó. Tôi đứng nghe người phụ nữ trong phòng tắm đã không di chuyển. Chúng tôi cảm thấy nó một lần nữa một phím ở vị thế của Vương quốc Anh bên cạnh bạn, "Đừng chống lại nó. Đây không phải là một trường học tốt "," Oh, Eugene! Nó là tốt như nó đạt miệng heh .. Bây giờ là thẳng. Tôi cũng biết rằng tôi không có gì chống lại các bit. Ono đã không mất một cô gái như bạn gái của cô ấy "" Oh ... chính xác ai ngu ngốc, nó cũng tự hào thông minh "một wee chế giễu giảm đột ngột người bạn của mình Yuri trong nước cho đến khi tôi đã đến chân. Tôi đoán rằng cô ấy sẽ nói. "Đó là đó là một người đồng tính. Phụ nữ không mang nó quá tốt. Ai chính xác ngu ngốc để biết chàng trai đồng tính là cách kinh tởm. Buồn nôn, '
'Pierce Ya!' là thời gian mà tôi thở hổn hển sau khi nghe kỳ lạ ... Im lặng bao trùm căn phòng, tôi tưới nước, bao gồm cả bên ngoài. "Đừng nói như thế Ono ...." nhỏ giọng nói mà phá vỡ sự im lặng có vẻ tức giận như tôi chưa bao giờ nghe thấy trước đây. "Đừng lãng phí bất kỳ trang web mà Ono bán trên thị trường" "... Tại sao bạn không nói cho ai biết, những người sẽ không từ bỏ Ono vì nó là có. Ông là người đồng tính, phải Đó là một sự xấu hổ thật điên rồ để giả vờ thời kỳ ... "" Hey Yuri !! Đừng! "Các cô gái không khóc, một cái gì đó giống như những khoảnh khắc hỗn loạn trước khi Yuri hét lớn:" Phong điên! Cô không bao giờ biết làm thế nào tuyệt vời mà Ono! Những người như bạn không bao giờ hiểu rằng Ono cũng rất lớn. Và tại sao tôi lại nói với mọi người rằng ông là tốt nhất trong cuộc sống của lớp !!! Nó không xứng đáng được một người như bạn hiểu rằng đó! "" Yuri !!! "đối tượng âm thanh rơi xuống và nước ẩm ướt, chân to chướng ngại vật liên tiếp Yuri được phun ra. Tất cả rất nhanh như tôi né phía sau. Chúng tôi đã liên lạc mắt ở phía trước của phòng tắm một lúc. Trước khi Yuri bỏ chạy. Tôi chưa bao giờ nghĩ đến trước đây. Sau ngày hôm đó, Yuri vẫn là một cảm giác áp đảo như thế này ... Khi tôi bỏ thuốc lá làm tổn thương cô ấy một lần. Sau khi các sự kiện của buổi sáng Tôi cảm thấy bản thân mình mỉm cười hiếm khi rời khỏi ... Cấp, nó nên được hạnh phúc Khi bạn biết rằng Yuri đã không ghét nhau, tôi nghĩ. Nhưng trong thực tế nó là đau đớn hơn đó. Nếu Yuri ghét tôi, quá. Vẫn đủ để bù đắp những hành động của một kẻ hèn nhát như tôi. Hoặc nếu tôi không biết trước. Yuri có một cảm giác tốt trái ra ngoài, tôi sẽ không để cho sự ghẻ lạnh này giữa chúng tôi, nhưng chưa
Tôi suy nghĩ giữa tất cả chúng ta đang kéo hành lý xuống để chờ các xe minibus đến ga xe lửa. Nhưng đôi mắt đã được cố định vào một khuôn mặt quen thuộc với tôi. Không bao giờ có được một phản ứng lại. Tôi nghĩ trong đầu tôi khi tôi đi lan man. Tôi không biết bắt đầu từ đâu để đối phó với nó trước. Tôi không thể tập trung, ngay cả khi ông đã lớn tuổi giải sự kiện ma quái mà một trại có phần ma quái. (Key mofo tại Vương quốc Anh của nó là một trong những ma cà rồng cũng có hiệu suất vượt trội. Bởi vì tôi đã giết cả hai lòng bàn tay tôi như Eaign cũng thiệt mạng hai hai người cấp cao sơn nó màu sắc khác, một số khác mofo Nó thực sự tàn bạo. Thật vậy, các Aum Tôi chắc chắn như một nhà ảo thuật. Nó nói nó là siêng năng để đi lang thang không mục đích một mình nhiều lần. Nó sẽ thu hút cô vào phím tại một chút mỉa mai. Đặt một nồi nước để bắt lộn xộn. Nhưng nó là một chìa khóa quan trọng tại Cognizant gây khó chịu. Tôi sẽ không đi trong Riksdag Aum một lần. Ohm đã trở nên cần thiết để bắt một đồng hồ ảo thuật ma quái gà không bị trừng phạt bởi các chương trình nghị sự bí mật tàn bạo ở đây), hoặc thậm chí khi ông gọi là một con ma cà rồng giết tôi để trừng phạt họ nhiều lần. (Bởi vì tôi Taeleatalea một Riksdag ma quái), tôi không thể tập trung khi họ cần ..