Code Name : Real_pcyClass : Racing

Code Name : Real_pcy
Class : Racing Cars
อัตราชนะ/เทอม : 70 ครั้ง
อัตราแพ้/เทอม : 0 ครั้ง
เสมอ : 1 ครั้ง
อันดับที่ : 1
ระดับความสัมพันธ์กับบุคคลรอบข้าง : ไม่เปิดเผยข้อมูล


นิ้วเลื่อนดูหน้า Search result หรือระบบค้นหาข้อมูลบุคคลจากหน้าจอไอโฟนในมือพลางขมวดคิ้วระหว่างนอนอยู่บนเตียงในหอพักของตัวเอง เห้ย..นี่มันข้อมูลของนายพีอะไรนั่นนี่ ใครมันเปิดดูค้างเอาไว้แล้วไม่ยอมปิด นี่เขาเพิ่งได้หยิบโทรศัพท์มาดูตั้งแต่ไปกินเนื้อย่างกับไคแล้วก็พวกเพื่อนๆ

“ไอ้เฉินแน่ๆเลยเนี่ย” ตอนนั่งกินกันมันขอยืมโทรศัพท์ไปเล่นก็ให้ไปไม่ได้สนใจ คงเป็นตอนนั้น

“เรียลอันเดอร์สกอร์พีซีวาย ขนาดโค้ดเนมยังน่าหมั่นไส้”

แบคบยอนเบ้ปากพลางปาดนิ้วมือเลื่อนปิดข้อมูลที่แสดงอยู่บนจอทิ้งไปอย่างไม่ใส่ใจ ว่าแต่ไคกับหมอนั่นเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้วทำไมถึงได้เลิกคบกันล่ะ มันก็น่าสงสัยอยู่แหละแต่ขอไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้านดีกว่า ไม่ใช่กงการอะไรด้วย นอกจากไคแล้วคนอื่นในคลาสนั้นก็ไม่เห็นจะมีใครน่าคบหาซักคน

ประมาณสี่ทุ่มร่างเล็กสวมเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงขายาวเดินบิดขี้เกียจถือชีทเนื้อเพลงเดินฮัมท่อนเนื้อร้องที่กำลังฝึกซ้อมไว้แข่งออกมาจากหอพักฝั่งตะวันออก ในมืออีกข้างถือขวดน้ำทำเป็นไมค์เดินร้องเพลงออกมารับลมข้างนอกระเบียงของหอที่ทำยื่นออกมาจากตัวอาคารอยู่บนชั้นสอง

ที่นี่แบ่งเป็นหอพักฝั่งตะวันตกกับตะวันออก ไม่แบ่งแยกคลาสใครจะอยู่ฝั่งไหนห้องไหนก็ได้ อยู่คนเดียวหรืออยู่แบบรูมเมทก็ได้เหมือนกัน แบคบยอนเลือกอยู่กับเฉิน ส่วนดีโอมันชอบอยู่คนเดียวนี่เฉินมันก็ยังไม่กลับหอ เห็นว่าออกไปสอนพิเศษร้องเพลงข้างนอก

บรื้นนน!! บรื๊นนนนนน!!

“เสียงอะไร ฟ้าร้อง?”

แบคบยอนที่นั่งตากลมซ้อมร้องเพลงอยู่บนระเบียงชั้นสองของหอพักเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ามืดสนิท ก็ไม่ใช่เสียงฟ้านะไม่มีเค้าว่าฝนจะตกหรืออะไรซักหน่อย จากเสียงไกลๆ เริ่มดังใกล้เข้ามาอยู่ในระยะรัศมีห้าร้อยเมตร

บรื๊นนนนนน!!

“โห นี่มันเสียงเครื่องยนต์รถนี่”

มือเล็กยกขึ้นมาปิดหูโดยอัตโนมัติ รู้ตัวอีกทีก็ขมวดคิ้วมองลงไปยังลานน้ำพุข้างล่างหน้าหอ กวาดสายตาหาต้นตอเสียง รู้สึกไม่ต่างกับในสนามเมื่อตอนกลางวันเพียงแต่ตอนนี้มันดึกแล้วค่อนข้างเงียบมากเลยได้ยินดังจนหงุดหงิด

เป็นไปอย่างที่คิด รถยุโรปคันสีขาวขับพุ่งเข้ามาจอดกลางลานน้ำพุหน้าหอพัก รถยี่ห้อไหนแบรนด์ไหนแบคบยอนก็ไม่รู้จักหรอก รู้แต่ว่าพอเห็นหน้าร่างสูงคนเดียวกับในสนามเมื่อกลางวันเปิดประตูรถลงมาพร้อมกับผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่ค่อนไปทางโป๊เดินลงมาด้วยคิ้วเล็กก็ขมวดจนผูกโบว์ได้ไปแล้ว

แถมคุณเธอก็เล่นโอบคอจูบปากกับเจ้าของรถที่ขับมาส่งอย่างดูดดื่มจนคนมองอดรู้สึกหน้าร้อนแทนไม่ได้

“นอกจากจะไม่รู้จักกาละเทสะแล้วยังทำตัว…” จงเติมคำในช่องว่าง

แบคบยอนยังคงมองทั้งคู่ที่ตอนนี้แทบจะรวมร่างกันอยู่รอมร่อบนกระโปรงหน้ารถ จะไม่ว่าซักคำถ้ามันไม่ดูประเจิดประเจ้อน่าเกลียดไปหน่อย คือตรงนี้มันก็ที่สาธารณะมั้ยล่ะหัดอายซะบ้าง จนกระทั่งเธอผละออกแล้วเดินแยกตัวเข้าหอพักไป

“แอบมองนี่อยากจูบบ้างงั้นสิ”

“ห้ะ...อะไรนะ”

ห้ะไปอย่างนั้น -_-;

ระยะห่างจากระเบียงชั้นสองกับลานน้ำพุมันไม่ไกลมากนักพออีกคนพูดขึ้นมาแบคบยอนจึงได้ยินเสียงโทนทุ้มต่ำนั่นชัดเสียยิ่งกว่าชัด ร่างเล็กเม้มปากชะงักนิดหน่อย ตกใจพอสมควรที่ถูกจับได้ว่ามองเหตุการณ์มาตั้งแต่แรก

แล้วไงอ่ะ เขานั่งอยู่ตรงนี้ก่อนตั้งนานแล้วก็พอเถอะ

“ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ” ร่างสูงยืนกอดอกเงยหน้าคมขึ้นมามองร่างบางบนระเบียงพลางยกยิ้มร้าย “ชอบทำมากกว่า” และนั่นยิ่งทำให้แบคฮยอนรู้สึกเหมือนกำลังถูกคุกคามทางวาจา

“นายนี่มัน ทุเรศ..”

“ขอบคุณสำหรับคำชมครับ นักเรียนดีเด่นของคลาสซิงเกอร์แบคบยอน”

พีมองใบหน้าร่างเล็กที่กำลังขมวดคิ้วยุ่งเหยิงอย่างอารมณ์ดี นี่เป็นครั้งที่สามของการพบกันแต่เป็นการได้คุยกันเป็นครั้งแรก เซอร์ไพรซ์พอตัวทีเดียวครับที่หางตาเหลือบเห็นร่างเล็กทุกครั้งไป ภายในวันเดียวบังเอิญเจอกันซะสามครั้ง ทางนั้นคงแปลกใจน่าดูที่เขาเรียกชื่อออกมาได้ถูกเผง

เป็นความบังเอิญอีกครั้งที่เก็บโทรศัพท์ไคมันได้เมื่ออาทิตย์ก่อนตอนมันมาท้าแข่ง และภาพหน้าจอดันเป็นรูปถ่ายคู่กับร่างเล็ก เขาจึงลองเข้าไปดูข้อมูลในระบบของไอ้ไคก็เจอแถบระดับความสัมพันธ์ที่พูดได้เลยว่าไม่ธรรมดา ถึงได้รู้ว่าร่างเล็กคนนี้โค้ดเนม ‘แบคบยอน’ อยู่คลาสซิงเกอร์

แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะไม่ค่อยประทับใจกับการคุยกันครั้งแรกซักเท่าไหร่

“เหอะ”

แจกค้อนไปหนึ่งทีพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกชัดเจนว่าไม่ถูกชะตาอีกคนพอตัว แบคบยอนเป็นฝ่ายจบบทสนทนาลงด้วยเสียงเหอะในลำคอแล้วเดินหนีจากระเบียงกลับเข้าห้องตัวเองไป จากทีแรกไม่อะไรนะตอนนี้เหม็นขี้หน้าไปแล้วเรียบร้อยครับ บาย

นี่เคยเป็นเพื่อนกับไคยังไงนิสัยต่างกันคนละขั้วโลก ไคทั้งอ่อนโยนพูดเพราะรู้จักกาละเทสะแต่นี่ไ

Kết quả (Việt) 1:

Tên mã: Real_pcyLớp: Đua xe ô tôAtratna/tuổi: 70 lần.Tỷ lệ của mất/đã phá vỡ lên: 0 lầnLuôn luôn: 1 lầnXếp hạng: 1Quan hệ với những người xung quanh: không tiết lộ thông tin. '' Tìm kiếm trang kết quả, hoặc di chuyển thông qua hệ thống dữ liệu của con người từ màn hình tìm, iPhone trong tay giữa lông mày của bạn đồng thời nằm trên giường trong một ký túc xá của chính nó. Dưới đây là thông tin * p hoei không có gì proffering ở đây những người tổ chức nó mở, không đóng cửa. Ở đây, ông chỉ cần có để chọn lên điện thoại một cái nhìn từ thịt bò rang với Chrysler, họ mời bạn bè."Chen, mặc dù trong quá khứ liên minh." Bây giờ ngồi, ăn với nhau, đó là để chơi, bạn có thể mượn một điện thoại không quan tâm đến bây giờ."Kích thước thực tế của một doetko PC mã tên cũng có vẻ không thích mọi thứ."Miệng Canyon cây ếch "Barry ngón tay thời gian cùng một trượt giường ra các thông tin được hiển thị trên màn hình, không bực nhưng bị bỏ qua với bác sĩ, mà được sử dụng để là bạn bè với nhau, tại sao bạn phải từ chức," cùng một người phụ nữ, nó là đáng ngờ, nhưng câu chuyện không lộn xộn là những người tốt hơn không muốn bất cứ điều gì. Ngoài ra, Chrysler và những người khác trong lớp đó đã không nhìn thấy ai đó rửa ajoint người.9,30 nhỏ một cơ thể mặc áo thun với quần dài khrong xoắn chỉ là lười biếng cheat lời ca từ du lịch đăng nhập Allee đào tạo chủng tộc từ ký túc xá East. Mặt khác về phía bên của chai nước của bạn như Mike đi ra ca hát gió bên ngoài ban công phòng thực hiện nộp hồ sơ ra khỏi tòa nhà trên tầng thứ hai.Đây là một ký túc xá trên bờ biển phía Tây về phía đông. Không có lớp phân chia sakhrai là bất kỳ phòng bên? Một mình, hoặc trong cùng một phòng giao phối. "Thương hiệu được lựa chọn với Chen Canyon. Nó giống như phần video một mình ở đây, đó là vẫn còn trở lại không Chen phòng chỉ ra rằng ca hát đặc biệt để dạy cho bên ngoài.Boruen mm!! Boruen nonnanon!!"Những gì hiện Thunder âm thanh?""Canyon chỗ ngồi thương hiệu phát sóng hát trên ban công với khoan trên tầng hai của một ký túc xá nhìn ra bầu trời tối nâng lên trang hoàn toàn. Nó không phải là một giọng nói từ trên trời!, có được không có trời mưa một chút xa làm sạch hoặc khởi động lại sắp tới gần trong bán kính 500 m.Boruen nonnanon!!"Những âm thanh của một động cơ xe, đi ở đây, nó là ở đây."Nhỏ tay nâng lên ra tai nghe tự động. Nhận ra cái nhìn lông mày của nó một lần nữa vào các đài phun nước sân trước dưới đây góc tháp âm thanh mắt tìm kiếm nguyên nhân gốc rễ. Tôi cảm thấy không có sự khác biệt trong sân khi chỉ bây giờ ngày, nhưng nó là rất muộn vào ban đêm và sau đó nghe một lớn cho đến khi những khó chịu.Đó có phải là ý tưởng. Châu Âu xe lái xe một chiếc xe màu trắng crept vào sân trước đài phun nước chotklang ký túc xá. Thương hiệu thương hiệu thương hiệu xe hơi? "tôi không biết nơi tôi đã chèn. Biết đủ để xem những người tương tự trong cơ thể là cao hơn khi mở cho bữa ăn trưa với cô gái ăn mặc sexy porn với một con hào, nhỏ, cửa xe hơi bết lông mày cho đến khi giá đi.Hơn nữa, cô ấy bao quanh cổ bạn chơi với Peck, chủ sở hữu của chiếc xe lái xe người uống cho đến khi họ xem chính thức của đám đông mùa hè thay vì cảm giác, không tránh không."Ngoài việc kiểm tra không rõ mỗi khách sạn phản ánh các hành động cố ý tạo ra trong không gian...""Cả hai thương hiệu vẫn xem Canyon bây giờ là gần như tất cả cơ thể romro trên mui xe. Nó không quan trọng nếu nó không giống không đúng luật tiếp xúc với từ làm sạch xấu xí quá, là ở đây, nó là động cơ thúc đẩy ngay mắt công chúng cho đến khi cô ấy không nó để lại và đi bộ vào một ký túc xá để tách."Tôi muốn hôn, tôi peek ở đây một số xét nghiệm.""Ha... bất cứ điều gì!"Hà đi rất-_-;Khoảng cách từ Ban Công tầng thứ hai với một sân hiên, một đài phun nước, nó là không rất xa đủ cho một thương hiệu, vì vậy để nói chuyện. "Canyon âm thanh thấp trong sân, thấp giai điệu thiệt hại mà rõ ràng là tồi tệ hơn sắc nét. Cơ thể đã một chút startling để gấp miệng nhỏ; đó là, cho dù các sự kiện từ quan điểm đầu tiên.Sau đó là một thành viên. Ông đã ngồi ở đây trước khi dài, đủ lá!“ฉันไม่ชอบพูดอะไรซ้ำๆ” ร่างสูงยืนกอดอกเงยหน้าคมขึ้นมามองร่างบางบนระเบียงพลางยกยิ้มร้าย “ชอบทำมากกว่า” และนั่นยิ่งทำให้แบคฮยอนรู้สึกเหมือนกำลังถูกคุกคามทางวาจา“นายนี่มัน ทุเรศ..”“ขอบคุณสำหรับคำชมครับ นักเรียนดีเด่นของคลาสซิงเกอร์แบคบยอน”พีมองใบหน้าร่างเล็กที่กำลังขมวดคิ้วยุ่งเหยิงอย่างอารมณ์ดี นี่เป็นครั้งที่สามของการพบกันแต่เป็นการได้คุยกันเป็นครั้งแรก เซอร์ไพรซ์พอตัวทีเดียวครับที่หางตาเหลือบเห็นร่างเล็กทุกครั้งไป ภายในวันเดียวบังเอิญเจอกันซะสามครั้ง ทางนั้นคงแปลกใจน่าดูที่เขาเรียกชื่อออกมาได้ถูกเผงเป็นความบังเอิญอีกครั้งที่เก็บโทรศัพท์ไคมันได้เมื่ออาทิตย์ก่อนตอนมันมาท้าแข่ง และภาพหน้าจอดันเป็นรูปถ่ายคู่กับร่างเล็ก เขาจึงลองเข้าไปดูข้อมูลในระบบของไอ้ไคก็เจอแถบระดับความสัมพันธ์ที่พูดได้เลยว่าไม่ธรรมดา ถึงได้รู้ว่าร่างเล็กคนนี้โค้ดเนม ‘แบคบยอน’ อยู่คลาสซิงเกอร์แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะไม่ค่อยประทับใจกับการคุยกันครั้งแรกซักเท่าไหร่“เหอะ”แจกค้อนไปหนึ่งทีพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกชัดเจนว่าไม่ถูกชะตาอีกคนพอตัว แบคบยอนเป็นฝ่ายจบบทสนทนาลงด้วยเสียงเหอะในลำคอแล้วเดินหนีจากระเบียงกลับเข้าห้องตัวเองไป จากทีแรกไม่อะไรนะตอนนี้เหม็นขี้หน้าไปแล้วเรียบร้อยครับ บายนี่เคยเป็นเพื่อนกับไคยังไงนิสัยต่างกันคนละขั้วโลก ไคทั้งอ่อนโยนพูดเพราะรู้จักกาละเทสะแต่นี่ไ