16:30 P.M. เป็นเวลาเลิกเรียนของนักเ

16:30 P.M. เป็นเวลาเลิกเรียนของนักเรียนทุกคน นักเรียนต่างแยกย้ายกันกลับบ้านเนื่องจากฝนกำลังจะตกในอีกไม่นาน จึงทำให้โรงเรียนนั้นมีคนอยู่แค่เพียงเล็กน้อย


"ดงฮยอก.." เสียงเรียกจากชายร่างสูงคนข้างๆที่กำลังเรียกชื่อของคนที่อยู่ตรงหน้าตัวเองแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าคนที่ตรงหน้าของเขานั้นจะเงยหน้าจากจอโทรศัพท์ที่กำลังเล่นเกมพร้อมมีหูฟังทั้งสองข้างอุดหูอยู่ขึ้นมามองเขาเลยแม้แต่น้อย


"ถ้านายยังไม่หยุดเล่นเกมแล้วกลับบ้านฉันจะทิ้งนายไว้ที่โรงเรียนแล้วนะ" ร่างสูงตะคอกคนตรงหน้าด้วยเสียงที่ดังขึ้น แต่มันก็ไม่เป็นผลในเมื่อแฟนของเขายังคงสนใจแต่เกมที่กำลังเล่นอยู่


"คิมดงฮยอก!!!" ครั้งนี้เขาไม่เรียกดงฮยอกด้วยปากเปล่าแล้ว มือของเขาดึงโทรศัพท์มือถือที่อยู่ในมือของคนตัวเล็กออกด้วยความโมโห


"จุนฮเว!! นั้นมันโทรศัพท์ของเรานะ เอาคืนมาเดี๋ยวนี้!" ดงฮยอกตะโกนใส่คนตรงหน้าที่แย่งมือถือไปจากเขาเมื่อไม่กี่วิก่อนหน้านี้


"ไม่คืน" จุนฮเวตอบไปอย่างนิ่งๆแล้วเดินออกไปก่อนปล่อยให้คนตัวเล็กยืนงงอยู่เดียว

"จุนฮเว นายจะไปไหนฝนมันตกอยู่ไม่เห็นหรอ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก" ดงฮยอกพูดไล่หลังจุนฮเวที่เดินลัดสนามออกไปท่ามกลางสายฝนที่กำลังตกอยู่

….

17:30P.M. ณ ห้องพยาบาลโรงเรียน ..

"อ้าว จุนเน่มึงมาทำไมวะ?" คิมจีวอนสภานักเรียนที่เฝ้าห้องพยาบาล ถามขึ้นเมื่อเห็นน้องชายของด้วยเองเดินเข้ามาด้วยสภาพที่เปียกไปทั้งตัว

"แกล้งเมียว่ะ เมื่อไหร่มึงจะเลิกเรียกกูว่าจุนเน่วะจอบ?" ร่างสูงพูดขึ้นด้วยเสียงไม่พอใจ


"แล้วทำไมมึงต้องเรียกกูจอบ? กูพี่มึงนะ” จีวอนถามจุนฮเวอีกครั้ง

“มึงดูฟันมึงดิ” จุนฮเวพูดเสียงนิ่งใส่คนตรงหน้าของเขา

“เออชั่งแม่งเหอะ แต่มึงจะแกล้งดงฮยอกทำไมวะ?" จีวอนถามจุนฮเวขึ้น แต่จริงๆเขารู้อยู่แล้วว่าคำว่าแกล้งของน้องชายตัวเองมันไม่ใช่แกล้งแบบธรรมดาซะด้วยสิ

"ไว้ค่อยเล่า กูไปนอนละ ถ้าดงฮยอกมามึงบอกไปว่ากูไม่สบายนอนอยู่ในห้อง แล้วมึงก็กลับไปก่อนเลย"

"ทำไมมึงไม่พาไปคอนโดวะ? แล้วถ้าพ่อรู้กูซวยเลยนะเว้ย"


"พ่อมึงกับพ่อกูก็คนเดียวกันป่ะวะ แล้วตอนนี้เค้าก็ไปต่างประเทศ นี่ก็วันศุกร์มึงไม่ต้องห่วงหรอก เชื่อกู" เมื่อคนร่างสูงพูดจบเขาก็เดินเข้าห้องพยาบาลไป จริงๆห้องนี้ไม่ได้มีไว้สำหรับคนป่วยหรอก ที่จริงมันก็เหมือนห้องเล็กๆของจุนฮเวนั้นแหละเพราะจุนฮเวชอบโดดเรียนมานอนอยู่ที่นี่อยู่บ่อยๆ


เวลาผ่านไปไม่นานมากนักเสียงประตูห้องพยาบาลถูกเลื่อนเพื่อเปิดขึ้นอีกครั้งและแน่นอนว่าคนที่มาจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากดงฮยอก

"สวัสดีครับพี่บ๊อบ จุนฮเวอยู่ที่นี้รึป่าวครับ..?" ดงฮยอกถามบ๊อบบี้ขึ้นทันทีเมื่อกล่าวทักทายเสร็จ


"เอ่ออ..อยู่ๆ มันนอนอยู่ในห้องอะเข้าไปดิ เห็นว่าไม่สบายด้วย.." เขาตอบไปตามแผนของน้องชายตัวเองที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้


"งั้นผมเข้าเลยไปนะ"

"เข้าไปสิแต่มันคงหลับแล้วแหละเปียกฝนมาซะขนาดนั้น พี่ฝากดงดูแลมันด้วยนะ พี่กลับบ้านละ บ้ายบาย" จีวอนเอากุญแจห้องพยาบาลให้ดงฮยอกก่อนเดินออกไป


"อยู่ไหนน่าาา.." ดงฮยอกมาหามือถือของเขาที่โดนจุนฮเวแย่งไป


"มันอยู่ไหนวะ หาจนทั่วแล้วก็ไม่เจอ แม่งเอ้ย!" คนร่างบางบ่นกันตัวเองเบาๆแต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่ามีเหลืออยู่อีกที่ที่ยังไม่ได้หานั่นก็คือกางเกงนักเรียนของจุนฮเวที่เขาใส่อยู่


"เอาวะ เป็นไงเป็นกัน จะพยายามทำให้เบามือที่สุดแล้วกันนะ..." ดงฮยอกพูดขึ้นพลางลงมือปฏิบัติทันที มือเรียวค่อยๆเลิกผ้าห่มของร่างสูงออกอย่างค่อยๆ และล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคนที่นอนอยู่อย่างเบามือที่สุด

"ดงฮยอกนายทำอะไรน่ะ!?" มือหนาคว้าที่ข้อมือดงฮยอกไว้แน่น เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมารบกวนเวลานอนของเขา

"ก็มาหาโทรศัพท์ไง ขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจจะทำให้นายตื่น"

"หรอ? ไม่ใช่ว่านายกำลังลวนลามฉันอยู่หรอ ถึงได้มาลูบๆคลำๆตรงขาฉันแบบนี้"

"เห้ย จะบ้าหรอใครจะไปทำแบบนั้น"

"จริงหรอ?" จุนฮเวดึงคนตัวเล็กเข้ามาจ้องใกล้ๆ จนหน้าของทั้งสองคนแทบจะชิดกันแล้ว

"จริงสิ.."

"นายไม่คิดแต่ฉันคิดว่ะ เรามาทำอะไรสนุกๆกันดีกว่า ฉันตื่นแล้ว" พูดจบร่างสูงก็ผลักดงฮยอกลงที่นอนและขึ้นคร่อมร่างบางทันที

"จะทำอะไร"

"ทำให้เราสองคนมีความสุขไง" พูดจบจุนฮเวก็โน้มตัวลงมาใกล้ๆคนตรงหน้าจนดงฮยอกต้องหันหน้าหนีเร่างสูงที่คร่อมเขาอยู่

"กลัวหรอ?"

"อื้อ"

"ฉันสัญญาว่าจะทำเบาๆนะ" เมื่อจุนฮเวสามารถหว่านล้อมลูกแมวอย่างดงฮยอกได้สำเร็จ ร่างสูงก็โน้มหน้าลงไปหาความหวานในโพรงปากของคนร่างบางทันที

“อื้อออ” จุนฮเวส่งลิ้นเข้าไปในปากของคนร่างบางอย่างหิวกระหาย

“อื้มม..” ดงฮยอกก็จูบตอบเขากลับมาเช่นกัน ไม่นานร่างสูงก็ถอนจูบออกและเปลี่ยนเป็นไซร้ซอกคอของดงฮยอกและไล่ลงมาเรื่อยๆ มือหนาไม่รอช้าถอดเสื้อนักเรียนสีขาวของร่างบางออกอย่างรวดเร็ว ร่างสูงซุกไซร้ร่างบางจากต้นคอลงมาที่ยอดอกสีสวยเพื่อดูดเลียยอดอกอย่างหื่นกระหาย และลากลิ้นต่อลงมาถึงบริเวณหน้าท้องของร่างบาง คนร่างบางได้แต่นอนหลับตามือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น ส่วนร่างสูงก็รู้สึกถึงอาการปวดดึงภายใต้กางเกงนักเรียนที่เขาใส่อยู่ในตอนนี้

“หลับตาทำไม?” จุนฮเวกระซิบที่ข้างหูของดงฮยอกอีกครั้ง ดงฮยอกค่อยๆลืมตาขึ้นมา ร่างสูงจับคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งข้างๆตัวเอง

“ถอดให้หน่อยด

Kết quả (Việt) 1:

4 giờ 30 chiều như thời gian của học sinh. Sinh viên nước ngoài phát tán trở về nhà vì mưa sẽ sụp đổ nhanh chóng. Vì vậy, nhà trường có số lượng người ít. "Dong hayok... Nhạc chuông từ những người đàn ông bên cạnh người đàn ông cao, tên của những người ở giữa trang chính nó, nhưng không phải ở tốc độ mà những người ở phía trước của anh ta, nó sẽ là tốt hơn từ màn hình điện thoại, chơi với cả hai tai, tai đang tìm anh ta. "Nếu ông vẫn còn vẫn không ngừng chơi trò chơi trở về nhà, tôi sẽ ném nó một nơi nào đó, ông học". Cơ thể cao để howl (at) những người ở phía trước của tôi có một giọng nói to hơn, nhưng nó không phải là có hiệu quả trong khi bạn gái của mình là vẫn còn quan tâm, nhưng trò chơi mà bạn chơi. Kim "ngahayok!" Thời gian này, ông đã không được gọi là đồng hayok uống và sau đó. Tay Lấy điện thoại di động trong tay của các chàng ít ra với sự tức giận hơn. "Nó là điện thoại của bạn!, hawe, tháng sáu, chúng tôi kinda đã trở lại bây giờ!" La lên người đồng nhiệm vụ trực tiếp tranh giành hayok để di động của mình khi một số biệt thự trước đó. "Không phải tối nay," Chun trả lời hoàn toàn cố định hawe, sau đó đi bộ đi trước khi cho phép các chàng ít đứng một giới thiệu. "Chun hawe Mr. sụp đổ mưa, nó không thấy một lý do gì bây giờ, đó là bị bệnh. " Đuổi sau khi hayok Dong Chun nói đi đến sân bay hawe tắt mưa đang rơi.…. 17: y tá trường học tại 30 chiều. .. "Ồ, tôi chỉ cố gắng để chống đỡ lên lý do tại sao Waleed?" Kim g thắng hội sinh đáp ứng với các bác sĩ. Yêu cầu để xem anh trai của bạn lên bởi chính nó, đi kèm với một ướt cho cả hai người. "Bắt nạt vợ đầy đủ xem xét khi đã làm mẹ để bỏ thuốc lá, được gọi là Gu Chun đã cố gắng Waleed hoe?" Dự thảo một giọng cao sức bất bình lên tiếng. "Sau đó, tại sao phải được gọi là dopey Gu cuốc? Anh trai dopey Gu "tại GM, Dudley hỏi Chun hawe một lần nữa. "Tôi chỉ thấy dopey di răng." Xuân vẫn còn đưa mọi người âm thanh nói hawe trực tiếp ở phía trước của anh ta. "Quy mô khu đô thị, nhưng nếu bạn đang quan tâm, tôi chỉ cần giả vờ maeng Dong hayok tại sao Waleed?" G, hawe, tháng sáu câu hỏi thực sự ông đã giành đã biết đe doạ từ một người em trai, nhưng bản thân nó là không faking plain-za với Simeon. "Hiếm khi, nếu giường mỗi, Dong-gu đã nói với một hayok đến không thoải mái khi nói rằng dopey Gu nằm trong phòng. Sau đó tôi chỉ cần đi trở lại trước." "Tại sao không chỉ cần đi đến Ustream condo? Sau đó, nếu cha biết Gu! "nemesis woei. "Cha tôi đề cập. những người cùng ông là bây giờ Shirakawa pa ra nước ngoài ở đây là không cần phải lo lắng mẹ thứ sáu. Tin-Gu ". Khi người ta nói cơ thể cao cấp, ông đã đi vào phòng để y tá. Điều này thực sự là không cho người bệnh, ông nói với tôi. Trong thực tế, như là một căn phòng nhỏ của Chun chun hawet nướng đi hawe truant vì họ đến đây. Không nhiều thời gian thông qua một lâu dài một âm thanh chuyển sang điều dưỡng phòng cửa sẽ mở ra một lần nữa, và tất nhiên, rằng những người không thể ngoài đồng hayok. "Xin chào, em trai Bob. Tôi hawe Chun, guys? " Dong hayok hỏi Bobby lên ngay lập tức khi nó được hoàn tất. "Dây đeo nó trên.., sur hữu cơ trong phòng truy cập di Negro tìm thấy khó chịu với... Phản ứng của mình cho kế hoạch của anh trai, đã đồng ý trước đó. "Tôi kinda đáng." "Có, bạn có thể, nhưng nó kêu gọi để ngủ và sau đó chờ trong cơn mưa đến, các Samurai. Elder đồng tiền gửi chăm sóc cho tôi, "Anh em trở về nhà để Sơn từng giành được GM, đã trên key điều dưỡng, Dong hayok đi đầu tiên. "อยู่ไหนน่าาา.." ดงฮยอกมาหามือถือของเขาที่โดนจุนฮเวแย่งไป "มันอยู่ไหนวะ หาจนทั่วแล้วก็ไม่เจอ แม่งเอ้ย!" คนร่างบางบ่นกันตัวเองเบาๆแต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่ามีเหลืออยู่อีกที่ที่ยังไม่ได้หานั่นก็คือกางเกงนักเรียนของจุนฮเวที่เขาใส่อยู่ "เอาวะ เป็นไงเป็นกัน จะพยายามทำให้เบามือที่สุดแล้วกันนะ..." ดงฮยอกพูดขึ้นพลางลงมือปฏิบัติทันที มือเรียวค่อยๆเลิกผ้าห่มของร่างสูงออกอย่างค่อยๆ และล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของคนที่นอนอยู่อย่างเบามือที่สุด "ดงฮยอกนายทำอะไรน่ะ!?" มือหนาคว้าที่ข้อมือดงฮยอกไว้แน่น เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมารบกวนเวลานอนของเขา "Nó đã đến mẫu của tôi? Xin lỗi, chúng tôi không có ý định làm cho ông trỗi dậy." "Không phải là ông? corporal trừng phạt là bào chữa của tôi. Để vượt qua chân thẳng cho khlam lup." "Crazy em bé, người sẽ là một cái cớ để làm như vậy." "Sự thật?" Hawe chun, kéo cậu bé đi kèm trong và nhìn chằm chằm đóng trang hai người vào là hầu hết các. "Trên thực tế, Simeon... "Nhưng tôi không nghĩ rằng ông đầy đủ xem xét chúng tôi đi làm bất cứ điều gì thú vị. Tôi thức dậy và sau đó nói "cơ quan cao cấp đẩy xuống và lên đồng hayok khung hình một số ngay lập tức. "Cái gì?" "Làm cho người hạnh phúc, tôi sợ hãi." Sau khi Chun hawe nó có xu hướng để vẽ những người trực tiếp ở phía trước của bạn cho đến khi gà thoát phải phải đối mặt với đồng hayok hủy diệt hàng loạt khung mà họ đang có. "Sợ?" "Khét tiếng". "Tôi hứa rằng tôi sẽ làm nhẹ." tại. Khi ban đầu ví dụ, mèo con, Jun Dong hawe hayok có thể thành công. Chiều cao cơ thể, nó có xu hướng tìm thấy trong trang trong hình dạng khoang miệng của một người một số ngay lập tức. "Af khét tiếng" Chun hawe gửi cho lưỡi vào miệng một số người đói cơ thể. “อื้มม..” ดงฮยอกก็จูบตอบเขากลับมาเช่นกัน ไม่นานร่างสูงก็ถอนจูบออกและเปลี่ยนเป็นไซร้ซอกคอของดงฮยอกและไล่ลงมาเรื่อยๆ มือหนาไม่รอช้าถอดเสื้อนักเรียนสีขาวของร่างบางออกอย่างรวดเร็ว ร่างสูงซุกไซร้ร่างบางจากต้นคอลงมาที่ยอดอกสีสวยเพื่อดูดเลียยอดอกอย่างหื่นกระหาย และลากลิ้นต่อลงมาถึงบริเวณหน้าท้องของร่างบาง คนร่างบางได้แต่นอนหลับตามือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น ส่วนร่างสูงก็รู้สึกถึงอาการปวดดึงภายใต้กางเกงนักเรียนที่เขาใส่อยู่ในตอนนี้ “หลับตาทำไม?” จุนฮเวกระซิบที่ข้างหูของดงฮยอกอีกครั้ง ดงฮยอกค่อยๆลืมตาขึ้นมา ร่างสูงจับคนตัวเล็กให้ขึ้นมานั่งข้างๆตัวเอง “ถอดให้หน่อยด

Kết quả (Việt) 3:

16:30 buổi chiều tan học thời gian, tất cả học sinh.Do sinh viên về nhà. Không lâu sau, mưa rơi xuống.Do đó, trường học trong đó có một chút."..." giọng nói, người tự gọi mình là cao ở phía trước, không ai sẽ ở trước mặt Ngài. Thái độ thi đấu chuẩn bị đến. Điện thoại di động ở hai bên tai nghe tai mắt hắn."Nếu anh tiếp tục chơi trò chơi, tôi đưa anh về nhà." trường.Người đi trước, cao, tiếng reo.Nhưng nó sẽ không quan tâm, nhưng bởi vì bạn gái anh ta tiếp tục chơi trò chơi.!!!!!!!!!!!!!!! vàng. "Lần này hắn không gọi).Tay anh ta đưa tay ra sự giận dữ của điện thoại di động nhỏ."Quân!! HWE. Vậy chúng ta gọi! Trả lại cho tôi." người cướp điện thoại La khi làm việc vài giây trước."Không lùi" bị bất động trả lời chưa ha, đi, để anh bạn bé nhỏ này đứng đó nhìn chằm chằm.Anh sẽ đi đâu? "HWE mưa không nhìn thấy chưa? Anh sẽ bị cảm lạnh đấy."Cô ấy nói chưa, đông dân Hê - tít, sau sân khấu, băng qua cánh đồng, đi trong mưa rơi xuống....Ở 30P.M 17: trường học trạm xá...."Ôi, Chúa." Kim à? Anh sẽ thắng ở phòng y tế.Hỏi: khi người anh em của mình đi trong điều kiện ẩm ướt sũng"Giả vờ là vợ anh.Khi anh không còn gọi tôi là "Mẹ". Một chưa?Cao không có người nói:"Tại sao anh lại gọi tôi là Anh cuốc." cô ấy? Tôi sẽ hỏi quân biển"Anh thấy răng cô." chưa nói, biển lặng trước nó."Oh, không có gì, nhưng ông giả vờ?" hỏi quân HWE thắng.Nhưng hắn biết mình không có kẻ bắt nạt em trai từ truyền thống.Tôi sẽ đi ngủ. "Nếu anh nói với cố không chịu ngủ trước khi trở lại ก ่ อ น เ ล ย"."Tại sao anh không đưa căn hộ của anh?Nếu anh biết anh. ""Cha và con người của bố vậy?Bây giờ hắn đi nước ngoài.