การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวด

การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมระดับพื้นที่

การวางแผนในลักษณะนี้ เป็นการวางแผนการจัดการ ด้านสิ่งแวดล้อม ให้ควบคู่ไปกับการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม ทั้งนี้ เพื่อให้สามารถใช้ทรัพยากรธรรมชาติได้อย่างประหยัด และมีประสิทธิภาพในระยะยาว รวมทั้งเป็นการป้องกันภาวะมลพิษ จากการพัฒนา โดยคำนึงถึง ความสมดุลระหว่างผลดีและผลเสียของระบบ เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ซึ่งการ ดำเนินงานในรูปของการวางแผนในแนวทางใหม่นี้ เรียกว่า นิเวศพัฒนา และการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน การวางแผนการจัดการในพื้นที่เฉพาะนี้ ประเทศ ไทยได้เริ่มดำเนินงานมาตั้งแต่ในช่วงของแผน พัฒนาฯ ฉบับที่ ๕ (๒๕๒๕-๒๕๒๙) โดยมี การดำเนินงานในลักษณะนี้ในหลายพื้นที่ อาทิเช่น บริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา พื้นที่ชายฝั่งทะเล ตะวันออก และพื้นที่ภาคใต้ตอนบน

๑. การพัฒนาลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา

เป็นการวางแผนในลักษณะผสมผสาน ระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ ในพื้นที่ให้เหมาะสม และสอดคล้องกัน เพื่อประกอบการตัดสินใจ ในการกำหนดลำดับความสำคัญของโครงการพัฒนา ซึ่งเป็นการนำเอาปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเข้ามาเป็น มิติหนึ่งในการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ในพื้นที่เฉพาะ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถใช้ ทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ให้ได้ประโยชน์สูงสุด และคงสภาพความสมดุลของระบบนิเวศในลุ่มน้ำ ด้วยการกำหนดเป็นแผนแม่บทเพื่อเป็นกรอบของ การพัฒนา ทั้งในด้านแผนการจัดการสิ่งแวดล้อม แผนการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และแผนการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม โดยทั้ง ๓ แผนนี้ จะมีความสัมพันธ์และเชื่อมโยงกัน

๒. การจัดการสิ่งแวดล้อมบริเวณชายฝั่งทะเลตะวันออก

เป็นการวางแผนการจัดการด้าน สิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเลตะวันออก ภายหลังจากที่ได้มีการกำหนดโครงการพัฒนาต่างๆ ลงในพื้นที่ และบางโครงการก็ได้เริ่มดำเนินการไปแล้ว ซึ่งแตกต่างไปจากการพัฒนาลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ดังนั้น แผนการจัดการสิ่งแวดล้อมนี้จึงเป็นแผนการ เสริม หรือรองรับการพัฒนาให้ดำเนินการต่อไป ได้โดยควบคุมให้ผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่จะเกิด ขึ้นมีน้อยที่สุด โดยเน้นความสำคัญที่เกี่ยวกับ การจัดการด้านน้ำเสีย อากาศเสีย กากของเสีย ขยะและสิ่งปฏิกูล และการจัดการทรัพยากรชาย ฝั่งทะเล

๓. การวางแผนการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม เพื่อการพัฒนาภาคใต้ตอนบน

เป็นการดำเนินการเพื่อให้เกิดการประสานการพัฒนาเศรษฐกิจ ควบคู่ไปกับการรักษาดุลยภาพของสิ่งแวดล้อม อย่างเป็นระบบ และลดปัญหาความขัดแย้งใน การใช้ทรัพยากรชายฝั่ง รวมทั้งการควบคุมปัญหาความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อม โดยการยึดถือหลักการวางแผน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน (Sustainable Development) ดังนั้นในการดำเนินงานจึงได้มีการศึกษารายละเอียด ทรัพยากรเฉพาะเรื่อง ทั้งในด้านสถานภาพที่แท้จริง การพัฒนาในแต่ละด้าน และความเป็นจริงที่เกิดขึ้นบนพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นความต้องการ หรือความขัดแย้งของการใช้ทรัพยากรต่างๆ ในพื้นที่นั้น รวมทั้งได้มีการผสมผสานแผนงานเฉพาะเรื่องๆ ให้สอดคล้อง และประสานการใช้ประโยชน์ ซึ่งกันและกัน ให้ออกมาเป็นแผนงานของการจัดการ และการวางแผนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมใน พื้นที่ภาคใต้ตอนบน

นอกจากนี้ตามพระราชบัญญัติส่งเสริม และรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๓๕ ยังได้มีการกำหนดให้มีการจัดการทรัพยากร ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ในระดับพื้นที่ไว้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะพื้นที่ที่เป็นปัญหาเร่งด่วนที่สำคัญ ที่จะต้องให้การคุ้มครองอนุรักษ์ หรือควบคุม โดยแบ่งเป็น ๒ พื้นที่ คือ

๑) เขตอนุรักษ์และพื้นที่คุ้มครองสิ่งแวดล้อม

ได้แก่ พื้นที่ต้นน้ำลำธาร หรือพื้นที่ที่มีระบบนิเวศตามธรรมชาติ ที่อาจถูกทำลาย หรือได้รับผลกระทบจากกิจกรรมต่างๆ พื้นที่ที่มีลักษณะมีคุณค่าทางธรรมชาติ หรือศิลปกรรม ที่อ่อนไหวต่อกิจกรรมของมนุษย์ และเป็นพื้นที่ที่ควรอนุรักษ์ ซึ่งยังมิได้ถูกประกาศตามกฎหมายอื่น

การดำเนินการอนุรักษ์และคุ้มครองพื้นที่ ดังกล่าว จะมีการออกกฎกระทรวงภายใต้ พ.ร.บ.สิ่งแวดล้อม ๒๕๓๕ โดยกำหนด มาตรการคุ้มครองอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่าง ดังนี้

(๑) กำหนดการใช้ประโยชน์ในที่ดิน เพื่อรักษาสภาพธรรมชาติ หรือมิให้กระทบกระเทือนต่อระบบนิเวศตามธรรมชาติ หรือคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม

(๒) ห้ามการกระทำหรือกิจกรรมใดๆ ที่อาจเป็นอันตราย หรือก่อให้เกิดผลกระทบในทางเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศของพื้นที่นั้น จากลักษณะตามธรรมชาติ หรือผลกระทบต่อคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม

(๓) กำหนดประเภทและขนาดของโครงการ หรือกิจกรรมของส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ หรือเอกชน ที่จะทำการก่อสร้าง หรือดำเนินการในพื้นที่นั้น ให้มีหน้าที่ต้องเสนอรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม

(๔) กำหนดวิธีการโดยเฉพาะสำหรับพื้นที่นั้น รวมทั้งการกำหนดขอบเขตหน้าที่ และความรับผิดชอบของส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง เพื่อประโยชน์ในการร่วมมือ และประสานงานให้เกิดประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน เพื่อรักษาสภาพธรรมชาติ หรือระบบนิเวศตามธรรมชาติ หรือคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรมในพื้นที่นั้น

(๕) กำหนดมาตรการคุ้มครองอื่นๆ ตามที่เห็นสมควรและเหมาะสมแก่สภาพของพื้นที่นั้น

๒) เขตควบคุมมลพิษ

ได้แก่ เขตท้องที่ที่มีปัญหามลพิษ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะร้ายแรง ถึงขนาดที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพอนามัยของประชาชน
หรืออาจก่อให้เกิดผลกระทบเสียหายต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อม

การดำเนินงาน เพื่อการควบคุม และแก้ไขปัญหามลพิษในเขตดังกล่าว เมื่อได้มีการประกาศเป็นเขตควบคุมมลพิษแล้ว จะต้องมีการวางแผนปฏิบัติการ เพื่อการลดและขจัดมลพิษในเขตควบคุมมลพิษนั้น เพื่อรวมไว้ในแผนปฏิบัติการ เพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อมระดับจังหวัด โดยในการดำเนินงานจัดทำแผนปฏิบัติการ ฯ ต้องดำเนินการดังนี้ คือ

(๑) ทำการสำรวจ และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งกำเนิดมลพิษ ที่มีอยู่ในเขตควบคุมมลพิษนั้น

(๒) จัดทำบัญชีรายละเอียดแสดงจำนวนประเภท และขนาดของแหล่งกำเนิดมลพิษที่ได้ทำการสำรวจ และเก็บข้อมูลตาม (๑)

(๓) ทำการศึกษา วิเคราะห์ และประเมินสถานภาพมลพิษ รวมทั้งขอบเขตความรุนแรงขอ

Kết quả (Mã Lai) 1:

Pengurusan sumber asli dan alam sekitar kawasan.Dengan cara ini, perancangan, perancangan, pengurusan alam sekitar, ditambah pula dengan pembangunan ekonomi dan sosial, mampu menggunakan sumber-sumber asli secara efektif dan efisien dalam jangka panjang, menjimatkan serta perlindungan daripada pencemaran dengan membangunkan dementia tanpa mengira.Keseimbangan antara kesan dan kesan daripada sistem. Ekonomi, sosial dan alam sekitar operasi dalam bentuk perancangan dalam garis panduan yang baru. Pembangunan ekologi dan dipanggil pembangunan tahan lama. Pengurusan perancangan dalam bidang tertentu ini. Negara Thailand telah mula beroperasi pada julat 5 (2525 (1982)-2529 (1986)) Beroperasi dengan cara ini dalam pelbagai bidang, seperti kawasan watershed Tasik Songkhla. Kawasan Pantai. Kawasan Timur dan Selatan di1. Pembangunan lembangan Tasik Songkhla. Perancangan campuran antara pembangunan ekonomi dan penggunaan sumber asli di kawasan tersebut memberikan konsisten dan sesuai untuk membuat keputusan. Menentukan keutamaan projek-projek pembangunan yang akan membawa faktor persekitaran datang ke satu dimensi dalam pembangunan ekonomi dan sosial perancangan dalam bidang-bidang tertentu dengan tujuan untuk membolehkan penggunaan sumber-sumber asli di kawasan ini menyediakan manfaat maksimum dan untuk mengekalkan keseimbangan ekologi di lembangan. Dengan menentukan pelan induk untuk pembangunan rangka kerja dalam bidang-bidang Plan Pengurusan alam sekitar. Pengurusan sumber alam pelan dan pelan bagi pembangunan ekonomi dan sosial oleh semua 3 pelan ini mempunyai hubungan dan pergantungan.2. Pantai Timur Laut pengurusan alam sekitar Perancangan Pengurusan Persekitaran Pantai Timur Selepas mempunyai ditakrifkan berbagai projek pembangunan ke kawasan itu, dan di antara projek-projek yang dijalankan, yang berbeza daripada pembangunan lembangan Tasik Songkhla, jadi. Pelan pengurusan alam sekitar, jadi ini adalah satu tambahan atau pelan sekolah menengah telah dibangunkan untuk terus mengawal impak alam sekitar yang akan berlaku dengan minimum dengan penekanan pada kepentingan air sisa pengurusan sampah, sampah dan kumbahan sisa dan sumber pengurusan udara, lelaki. Persisiran pantai.3. Pengurusan perancangan, alam sekitar, untuk membangunkan Selatan pada.เป็นการดำเนินการเพื่อให้เกิดการประสานการพัฒนาเศรษฐกิจ ควบคู่ไปกับการรักษาดุลยภาพของสิ่งแวดล้อม อย่างเป็นระบบ และลดปัญหาความขัดแย้งใน การใช้ทรัพยากรชายฝั่ง รวมทั้งการควบคุมปัญหาความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อม โดยการยึดถือหลักการวางแผน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน (Sustainable Development) ดังนั้นในการดำเนินงานจึงได้มีการศึกษารายละเอียด ทรัพยากรเฉพาะเรื่อง ทั้งในด้านสถานภาพที่แท้จริง การพัฒนาในแต่ละด้าน และความเป็นจริงที่เกิดขึ้นบนพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นความต้องการ หรือความขัดแย้งของการใช้ทรัพยากรต่างๆ ในพื้นที่นั้น รวมทั้งได้มีการผสมผสานแผนงานเฉพาะเรื่องๆ ให้สอดคล้อง และประสานการใช้ประโยชน์ ซึ่งกันและกัน ให้ออกมาเป็นแผนงานของการจัดการ และการวางแผนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมใน พื้นที่ภาคใต้ตอนบนDi samping itu, Akta mempromosikan dan memelihara kualiti alam sekitar, b.e. 2535 Kebangsaan juga telah dilantik untuk menguruskan sumber. Alam semula jadi dan alam sekitar bandar. Khususnya, merupakan kawasan-kawasan di mana masalah segera penting bagi meningkatkan kawalan oleh khrongonurak atau dibahagikan kepada 2 bahagian. 1.) dan rizab, kawasan perlindungan alam sekitar.Bidang-bidang headwater atau kawasan yang mempunyai ekosistem semulajadi boleh musnah atau terlibat dengan pelbagai aktiviti. Kawasan ini menyerupai semulajadi berharga atau sensitif atau seni aktiviti manusia dan pemuliharaan kawasan yang sepatutnya tidak telah diisytiharkan oleh undang-undang lain.Operasi pemuliharaan dan perlindungan, mereka akan menerbitkan Peraturan-peraturan di bawah langkah-langkah 2535 Akta alam sekitar dilindungi oleh satu atau beberapa perkara berikut.(1) Jadual untuk mengekalkan keadaan semula jadi atau menjejaskan ekosistem semulajadi atau alam sekitar nilai seni halus.(Ii) tindakan-tindakan yang dilarang atau aktiviti-aktiviti yang boleh membahayakan atau menyebabkan kesan menukar ekologi ciri-ciri semulajadi atau kesan terhadap alam sekitar nilai seni halus di kawasan ini.(3) menentukan jenis dan saiz projek atau aktiviti-aktiviti agensi-agensi kerajaan, Syarikat negara atau peribadi untuk melakukan pembinaan atau operasi di kawasan ini, mempunyai kewajipan untuk analisis laporan kesan alam sekitar.(4) menentukan bagaimana khusus untuk kawasan itu, termasuk skop, tugas dan tanggungjawab daripada semua agensi-agensi kerajaan yang berkaitan; Demi kerjasama, penyelarasan dan keberkesanan di tempat kerja untuk mengekalkan nilai seni semulajadi atau alam sekitar semula jadi atau ekologi adalah di kawasan itu.(5) lain-lain langkah-langkah yang dianggap wajar dan sesuai untuk keadaan kawasan tersebut.Zon kawalan pencemaran) Termasuk daerah tempatan mempunyai masalah pencemaran, yang mungkin serius. Sehingga tahap yang membahayakan kesihatan rakyat.Atau mungkin menyebabkan kerosakan impak kepada kualiti alam sekitar.Operasi untuk mengawal dan menyelesaikan masalah pencemaran di daerah tersebut. Apabila ia mengumumkan, sebagai pencemaran zon kawalan mesti mempunyai pelan operasi untuk mengurangkan dan menghapuskan pencemaran di Daerah kawalan pencemaran untuk dimasukkan ke dalam pelan tindakan pengurusan alam sekitar dalam operasi peringkat Wilayah, rancangan operasi bahawa Wakaf hendaklah dilaksanakan.(1) menjalankan kajian dan mengumpul maklumat yang sedia ada pencemaran sumber pencemaran zon kawalan di dalamnya.(2) butir-butir perakaunan menunjukkan bilangan dan saiz pencemaran sumber-sumber yang telah dikaji dan penyimpanan (1)(3) kajian analisis status pencemaran dan penilaian, termasuk tahap, tahap keterukan, dan permintaan.

Kết quả (Mã Lai) 2:

การ จัดการ ทรัพยากรธรรมชาติ และ สิ่งแวดล้อม ระดับ พื้นที่

การ วางแผน ใน ลักษณะ นี้ เป็นการ วางแผน การ จัดการ ด้าน สิ่งแวดล้อม ให้ ควบคู่ Maju กับ การ พัฒนา เศรษฐกิจ และ สังคม ทั้งนี้ เพื่อ ให้ สามารถ ใช้ ทรัพยากรธรรมชาติ ได้ อย่าง ประหยัด และ มี ประสิทธิภาพ ใน ระยะ ยาว รวม ทั้ง เป็นการ ป้องกัน ภาวะ มลพิษ จาก การ พัฒนา โดย คำนึง ถึง ความ สมดุล ระหว่าง ผล ดี และ ผล เสีย ของ ระบบ เศรษฐกิจ สังคม และ สิ่งแวดล้อม ซึ่ง การ ดำเนิน งาน ใน รูป ของ การ วางแผน ใน แนวทาง ใหม่ นี้ เรียก ว่า นิเวศ พัฒนา และ การ พัฒนา ที่ ยั่งยืน นาน การ วางแผน การ จัดการ ใน พื้นที่ เฉพาะ นี้ ประเทศ ไทย ได้ เริ่ม ดำเนิน งาน มา ตั้งแต่ ใน ช่วง ของ แผน พัฒนา ฯ ฉบับ ที่ 5 (2525-2529) โดย มี การ ดำเนิน งาน ใน ลักษณะ นี้ ใน หลาย พื้นที่ อาทิ เช่น บริเวณ ลุ่มน้ำ ทะเลสาบ สงขลา พื้นที่ ชายฝั่ง ทะเล ตะวันออก และ พื้นที่ ภาค ใต้ ตอน บน

1. การ พัฒนา ลุ่มน้ำ ทะเลสาบ สงขลา

เป็นการ วางแผน ใน ลักษณะ ผสมผสาน ระหว่าง การ พัฒนา ทาง เศรษฐกิจ และ การ ใช้ ประโยชน์ ของ ทรัพยากรธรรมชาติ ใน พื้นที่ ให้ เหมาะสม และ สอดคล้อง กัน เพื่อ ประกอบ การ ตัดสินใจ ใน การ กำหนด ลำดับ Groups สำคัญ ของ โครงการ พัฒนา ซึ่ง เป็น การนำ เอา ปัจจัย ด้าน สิ่งแวดล้อม เข้า มา เป็น มิติ หนึ่ง ใน การ วางแผน พัฒนา เศรษฐกิจ และ สังคม ใน พื้นที่ เฉพาะ โดย มี เป้าหมาย เพื่อ ให้ สามารถ ใช้ ทรัพยากรธรรมชาติ ใน พื้นที่ ให้ ได้ ประโยชน์ สูงสุด และ คง สภาพ ความ สมดุล ของ ระบบ นิเวศ ใน ลุ่มน้ำ ด้วย การ กำหนด เป็น แผน แม่บท เพื่อ เป็น กรอบ ของ การ พัฒนา ทั้ง ใน ด้าน แผนการ จัดการ สิ่งแวดล้อม แผนการ จัดการ ทรัพยากรธรรมชาติ และ แผนการ พัฒนา เศรษฐกิจ และ สังคม โดย ทั้ง 3 แผน นี้ จะ มี ความ สัมพันธ์ และ เชื่อม โยง กัน

2. การ จัดการ สิ่งแวดล้อม บริเวณ ชายฝั่ง ทะเล ตะวันออก

เป็นการ วางแผน การ จัดการ ด้าน สิ่งแวดล้อม ชายฝั่ง ทะเล ตะวันออก ภายหลัง จาก Sering ได้ มี การ กำหนด โครงการ พัฒนา ต่างๆ Pendaftaran ใน พื้นที่ และ บาง โครงการ ก็ได้ เริ่ม ดำเนิน การ Maju แล้ว ซึ่ง แตก ต่าง Maju จาก การ พัฒนา ลุ่มน้ำ ทะเลสาบ สงขลา ดังนั้น แผนการ จัดการ สิ่งแวดล้อม นี้ จึง เป็น แผนการ เสริม หรือ รองรับ การ พัฒนา ให้ ดำเนิน การ ต่อ ไป ได้ โดย ควบคุม ให้ ผล กระทบ สิ่งแวดล้อม ที่ จะ เกิด ขึ้น มี น้อย ที่สุด โดย เน้น ความ สำคัญ ที่ เกี่ยว กับ การ จัดการ ด้าน น้ำ เสีย อากาศ เสีย กาก ของ เสีย ขยะ และ สิ่ง ปฏิกูล และ การ จัดการ ทรัพยากร ชาย ฝั่ง ทะเล

3. การ วางแผน การ จัดการ ด้าน สิ่งแวดล้อม เพื่อ การ พัฒนา ภาค ใต้ ตอน ke atas 'Council

เป็นการ ดำเนิน การ เพื่อ ให้ เกิด การ ประสาน การ พัฒนา เศรษฐกิจ ควบคู่ Maju กับ การ รักษา ดุลยภาพ ของ สิ่งแวดล้อม อย่าง เป็น ระบบ และ ลด ปัญหา Groups ขัดแย้ง ใน การ ใช้ ทรัพยากร ชายฝั่ง รวม ทั้ง การ ควบคุม ปัญหา ความ เสื่อมโทรม ของ สภาพ แวดล้อม โดย การ ยึดถือ หลักการ วางแผน เพื่อ การ พัฒนา ที่ ยั่งยืน นาน (Pembangunan Lestari) ดังนั้น ใน การ ดำเนิน งาน จึง ได้ มี การ ศึกษา ราย ละเอียด ทรัพยากร เฉพาะ เรื่อง ทั้ง ใน ด้าน สถานภาพ ที่ แท้จริง การ พัฒนา ใน แต่ละ ด้าน และ ความ เป็น จริง ที่ เกิด ขึ้น บน พื้นที่ ไม่ ว่า จะ เป็น ความ ต้องการ หรือ ความ ขัดแย้ง ของ การ ใช้ ทรัพยากร ต่างๆ ใน พื้นที่ นั้น รวม ทั้ง ได้ มี การ ผสมผสาน แผนงาน เฉพาะ เรื่อง ๆ ให้ สอดคล้อง และ ประสาน การ ใช้ ประโยชน์ ซึ่ง กันและกัน ให้ ออก มา เป็น แผนงาน ของ การ จัดการ และ วางแผน ทรัพยากร การ และ สิ่งแวดล้อม ใน พื้นที่ ภาค ใต้ ตอน ke atas 'Council

นอกจาก นี้ ตาม พระราชบัญญัติ ส่งเสริม และ รักษา คุณภาพ สิ่งแวดล้อม แห่ง ชาติ พ.ศ. 2535 ยัง ได้ มี การ กำหนด ให้ มี การ จัดการ ทรัพยากร ธรรมชาติ และ สิ่งแวดล้อม ใน ระดับ พื้นที่ ไว้ อย่าง ชัดเจน โดย เฉพาะ พื้นที่ ที่ เป็น ปัญหา เร่ง ด่วน ที่ สำคัญ ที่ จะ ต้อง ให้ การ คุ้มครอง อนุรักษ์ หรือ ควบคุม โดย แบ่ง เป็น 2 พื้นที่ คือ

1) เขต อนุรักษ์ และ พื้นที่ คุ้มครอง สิ่งแวดล้อม

ได้แก่ พื้นที่ ต้นน้ำ ลำธาร หรือ พื้นที่ Sering มี ระบบ นิเวศ ตาม ธรรมชาติ Sering อาจ ถูก ทำลาย หรือ ได้ รับ ผล กระทบ จาก กิจกรรม ต่างๆ พื้นที่ Sering มี ลักษณะ มี คุณค่า ทาง ธรรมชาติ หรือ ศิลปกรรม Sering อ่อนไหว Maju กิจกรรม ของ มนุษย์ และ เป็น พื้นที่ Sering ควร อนุรักษ์ ซึ่ง ยัง มิได้ ถูก ประกาศ ตาม กฎหมาย อื่น

การ ดำเนิน การ อนุรักษ์ และ คุ้มครอง พื้นที่ ดัง กล่าว จะ มี การ ออก กฎกระทรวง ภาย ใต้ พ. ร. บ. สิ่งแวดล้อม 2535 โดย กำหนด มาตรการ คุ้มครอง อย่าง ใด อย่าง หนึ่ง หรือ หลาย อย่าง ดังนี้

(1) กำหนดการ ใช้ ประโยชน์ ใน ที่ดิน เพื่อ รักษา สภาพ ธรรมชาติ หรือ มิ ให้ กระทบกระเทือน ต่อ ระบบ นิเวศ ตาม ธรรมชาติ หรือ คุณค่า ของ สิ่งแวดล้อม ศิลปกรรม

(2) ห้าม การ กระทำ หรือ กิจกรรม ใด ๆ ที่ อาจ เป็น อันตราย หรือ ก่อ ให้ เกิด ผล กระทบ ใน ทาง เปลี่ยนแปลง ระบบ นิเวศ ของ พื้นที่ นั้น จาก ลักษณะ ตาม ธรรมชาติ หรือ ผล กระทบ ต่อ คุณค่า ของ สิ่งแวดล้อม ศิลปกรรม

(3) กำหนด ประเภท และ ขนาด ของ โครงการ หรือ กิจกรรม ของ ส่วน ราชการ รัฐวิสาหกิจ หรือ เอกชน ที่ จะ ทำการ ก่อสร้าง หรือ ดำเนิน การ ใน พื้นที่ นั้น ให้ มี หน้าที่ ต้อง เสนอ รายงาน การ วิเคราะห์ ผล กระทบ สิ่งแวดล้อม

(4) กำหนด วิธี การ โดย เฉพาะ สำหรับ พื้นที่ นั้น รวม ทั้ง การ กำหนด ขอบเขต หน้าที่ และ ความ รับผิดชอบ ของ ส่วน ราชการ ที่ เกี่ยวข้อง เพื่อ ประโยชน์ ใน การ ร่วมมือ และ ประสาน งาน ให้ เกิด ประสิทธิภาพ ใน การ ปฏิบัติ งาน เพื่อ รักษา สภาพ ธรรมชาติ หรือ ระบบ นิเวศ ตาม ธรรมชาติ หรือ คุณค่า ของ สิ่งแวดล้อม ศิลปกรรม ใน พื้นที่ นั้น

(5) กำหนด มาตรการ คุ้มครอง อื่น ๆ ตาม ที่ เห็น สมควร และ เหมาะสม แก่ สภาพ ของ พื้นที่ นั้น

2) เขต ควบคุม มลพิษ

ได้แก่ เขต ท้องที่ Sering มี ปัญหา มลพิษ ซึ่ง มี แนวโน้ม Sering จะ ร้ายแรง ถึงขนาด Sering เป็น อันตราย Maju สุขภาพ อนามัย ของ ประชาชน
หรือ อาจ ก่อ ให้ เกิด ผล กระทบ เสียหาย Maju คุณภาพ สิ่งแวดล้อม

การ ดำเนิน งาน เพื่อ การ ควบคุม และ แก้ไข ปัญหา มลพิษ ใน เขต ดัง กล่าว เมื่อ ได้ มี การ ประกาศ เป็น เขต ควบคุม มลพิษ แล้ว จะ ต้อง มี การ วางแผน ปฏิบัติการ เพื่อ การ ลด และ ขจัด มลพิษ ใน เขต ควบคุม มลพิษ นั้น เพื่อ รวม ไว้ ใน แผน ปฏิบัติการ เพื่อ การ จัดการ สิ่งแวดล้อม ระดับ จังหวัด โดย ใน การ ดำเนิน งาน จัด ทำ แผน ปฏิบัติการ ฯ ต้อง ดำเนิน การ ดังนี้ คือ

(1) ทำการ สำรวจ และ เก็บ ข้อมูล เกี่ยว กับ แหล่ง กำเนิด มลพิษ ที่ มี อยู่ ใน เขต ควบคุม มลพิษ นั้น

(2) จัด ทำ บัญชี ราย ละเอียด แสดง จำนวน ประเภท และ ขนาด ของ แหล่ง กำเนิด มลพิษ ที่ ได้ ทำการ สำรวจ และ เก็บ ข้อมูล ตาม (1)

(3) ทำการ ศึกษา วิเคราะห์ และ ประเมิน สถานภาพ มลพิษ รวม ทั้ง ขอบเขต ความ รุนแรง ขอ