การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวด

การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมระดับพื้นที่

การวางแผนในลักษณะนี้ เป็นการวางแผนการจัดการ ด้านสิ่งแวดล้อม ให้ควบคู่ไปกับการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม ทั้งนี้ เพื่อให้สามารถใช้ทรัพยากรธรรมชาติได้อย่างประหยัด และมีประสิทธิภาพในระยะยาว รวมทั้งเป็นการป้องกันภาวะมลพิษ จากการพัฒนา โดยคำนึงถึง ความสมดุลระหว่างผลดีและผลเสียของระบบ เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม ซึ่งการ ดำเนินงานในรูปของการวางแผนในแนวทางใหม่นี้ เรียกว่า นิเวศพัฒนา และการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน การวางแผนการจัดการในพื้นที่เฉพาะนี้ ประเทศ ไทยได้เริ่มดำเนินงานมาตั้งแต่ในช่วงของแผน พัฒนาฯ ฉบับที่ ๕ (๒๕๒๕-๒๕๒๙) โดยมี การดำเนินงานในลักษณะนี้ในหลายพื้นที่ อาทิเช่น บริเวณลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา พื้นที่ชายฝั่งทะเล ตะวันออก และพื้นที่ภาคใต้ตอนบน

๑. การพัฒนาลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา

เป็นการวางแผนในลักษณะผสมผสาน ระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ ในพื้นที่ให้เหมาะสม และสอดคล้องกัน เพื่อประกอบการตัดสินใจ ในการกำหนดลำดับความสำคัญของโครงการพัฒนา ซึ่งเป็นการนำเอาปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเข้ามาเป็น มิติหนึ่งในการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ในพื้นที่เฉพาะ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถใช้ ทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ให้ได้ประโยชน์สูงสุด และคงสภาพความสมดุลของระบบนิเวศในลุ่มน้ำ ด้วยการกำหนดเป็นแผนแม่บทเพื่อเป็นกรอบของ การพัฒนา ทั้งในด้านแผนการจัดการสิ่งแวดล้อม แผนการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และแผนการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม โดยทั้ง ๓ แผนนี้ จะมีความสัมพันธ์และเชื่อมโยงกัน

๒. การจัดการสิ่งแวดล้อมบริเวณชายฝั่งทะเลตะวันออก

เป็นการวางแผนการจัดการด้าน สิ่งแวดล้อมชายฝั่งทะเลตะวันออก ภายหลังจากที่ได้มีการกำหนดโครงการพัฒนาต่างๆ ลงในพื้นที่ และบางโครงการก็ได้เริ่มดำเนินการไปแล้ว ซึ่งแตกต่างไปจากการพัฒนาลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ดังนั้น แผนการจัดการสิ่งแวดล้อมนี้จึงเป็นแผนการ เสริม หรือรองรับการพัฒนาให้ดำเนินการต่อไป ได้โดยควบคุมให้ผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่จะเกิด ขึ้นมีน้อยที่สุด โดยเน้นความสำคัญที่เกี่ยวกับ การจัดการด้านน้ำเสีย อากาศเสีย กากของเสีย ขยะและสิ่งปฏิกูล และการจัดการทรัพยากรชาย ฝั่งทะเล

๓. การวางแผนการจัดการด้านสิ่งแวดล้อม เพื่อการพัฒนาภาคใต้ตอนบน

เป็นการดำเนินการเพื่อให้เกิดการประสานการพัฒนาเศรษฐกิจ ควบคู่ไปกับการรักษาดุลยภาพของสิ่งแวดล้อม อย่างเป็นระบบ และลดปัญหาความขัดแย้งใน การใช้ทรัพยากรชายฝั่ง รวมทั้งการควบคุมปัญหาความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อม โดยการยึดถือหลักการวางแผน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน (Sustainable Development) ดังนั้นในการดำเนินงานจึงได้มีการศึกษารายละเอียด ทรัพยากรเฉพาะเรื่อง ทั้งในด้านสถานภาพที่แท้จริง การพัฒนาในแต่ละด้าน และความเป็นจริงที่เกิดขึ้นบนพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นความต้องการ หรือความขัดแย้งของการใช้ทรัพยากรต่างๆ ในพื้นที่นั้น รวมทั้งได้มีการผสมผสานแผนงานเฉพาะเรื่องๆ ให้สอดคล้อง และประสานการใช้ประโยชน์ ซึ่งกันและกัน ให้ออกมาเป็นแผนงานของการจัดการ และการวางแผนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมใน พื้นที่ภาคใต้ตอนบน

นอกจากนี้ตามพระราชบัญญัติส่งเสริม และรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๓๕ ยังได้มีการกำหนดให้มีการจัดการทรัพยากร ธรรมชาติ และสิ่งแวดล้อม ในระดับพื้นที่ไว้อย่างชัดเจน โดยเฉพาะพื้นที่ที่เป็นปัญหาเร่งด่วนที่สำคัญ ที่จะต้องให้การคุ้มครองอนุรักษ์ หรือควบคุม โดยแบ่งเป็น ๒ พื้นที่ คือ

๑) เขตอนุรักษ์และพื้นที่คุ้มครองสิ่งแวดล้อม

ได้แก่ พื้นที่ต้นน้ำลำธาร หรือพื้นที่ที่มีระบบนิเวศตามธรรมชาติ ที่อาจถูกทำลาย หรือได้รับผลกระทบจากกิจกรรมต่างๆ พื้นที่ที่มีลักษณะมีคุณค่าทางธรรมชาติ หรือศิลปกรรม ที่อ่อนไหวต่อกิจกรรมของมนุษย์ และเป็นพื้นที่ที่ควรอนุรักษ์ ซึ่งยังมิได้ถูกประกาศตามกฎหมายอื่น

การดำเนินการอนุรักษ์และคุ้มครองพื้นที่ ดังกล่าว จะมีการออกกฎกระทรวงภายใต้ พ.ร.บ.สิ่งแวดล้อม ๒๕๓๕ โดยกำหนด มาตรการคุ้มครองอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่าง ดังนี้

(๑) กำหนดการใช้ประโยชน์ในที่ดิน เพื่อรักษาสภาพธรรมชาติ หรือมิให้กระทบกระเทือนต่อระบบนิเวศตามธรรมชาติ หรือคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม

(๒) ห้ามการกระทำหรือกิจกรรมใดๆ ที่อาจเป็นอันตราย หรือก่อให้เกิดผลกระทบในทางเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศของพื้นที่นั้น จากลักษณะตามธรรมชาติ หรือผลกระทบต่อคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรม

(๓) กำหนดประเภทและขนาดของโครงการ หรือกิจกรรมของส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ หรือเอกชน ที่จะทำการก่อสร้าง หรือดำเนินการในพื้นที่นั้น ให้มีหน้าที่ต้องเสนอรายงานการวิเคราะห์ผลกระทบสิ่งแวดล้อม

(๔) กำหนดวิธีการโดยเฉพาะสำหรับพื้นที่นั้น รวมทั้งการกำหนดขอบเขตหน้าที่ และความรับผิดชอบของส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง เพื่อประโยชน์ในการร่วมมือ และประสานงานให้เกิดประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน เพื่อรักษาสภาพธรรมชาติ หรือระบบนิเวศตามธรรมชาติ หรือคุณค่าของสิ่งแวดล้อมศิลปกรรมในพื้นที่นั้น

(๕) กำหนดมาตรการคุ้มครองอื่นๆ ตามที่เห็นสมควรและเหมาะสมแก่สภาพของพื้นที่นั้น

๒) เขตควบคุมมลพิษ

ได้แก่ เขตท้องที่ที่มีปัญหามลพิษ ซึ่งมีแนวโน้มที่จะร้ายแรง ถึงขนาดที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพอนามัยของประชาชน
หรืออาจก่อให้เกิดผลกระทบเสียหายต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อม

การดำเนินงาน เพื่อการควบคุม และแก้ไขปัญหามลพิษในเขตดังกล่าว เมื่อได้มีการประกาศเป็นเขตควบคุมมลพิษแล้ว จะต้องมีการวางแผนปฏิบัติการ เพื่อการลดและขจัดมลพิษในเขตควบคุมมลพิษนั้น เพื่อรวมไว้ในแผนปฏิบัติการ เพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อมระดับจังหวัด โดยในการดำเนินงานจัดทำแผนปฏิบัติการ ฯ ต้องดำเนินการดังนี้ คือ

(๑) ทำการสำรวจ และเก็บข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งกำเนิดมลพิษ ที่มีอยู่ในเขตควบคุมมลพิษนั้น

(๒) จัดทำบัญชีรายละเอียดแสดงจำนวนประเภท และขนาดของแหล่งกำเนิดมลพิษที่ได้ทำการสำรวจ และเก็บข้อมูลตาม (๑)

(๓) ทำการศึกษา วิเคราะห์ และประเมินสถานภาพมลพิษ รวมทั้งขอบเขตความรุนแรงขอ

Kết quả (Việt) 1:

Quản lý tài nguyên thiên nhiên và môi trường các khu vực.Theo cách này, quy hoạch, kế hoạch, quản lý môi trường, cùng với sự phát triển kinh tế và xã hội, để có thể sử dụng tài nguyên thiên nhiên hiệu quả và hiệu quả trong dài hạn, tiết kiệm cũng như bảo vệ khỏi ô nhiễm bằng cách phát triển các chứng mất trí bất kể.Sự cân bằng giữa hiệu quả và hiệu quả của hệ thống. Kinh tế, xã hội và môi trường hoạt động trong các hình thức có kế hoạch ở các hướng dẫn mới. Sinh thái phát triển và được gọi là sự phát triển lâu dài. Quản lý lập kế hoạch trong lĩnh vực đặc biệt này. Các quốc gia của Thái Lan đã bắt đầu hoạt động trong phạm vi 5 (2525 (1982)-2529 (1986)) Hoạt động theo cách này ở nhiều khu vực, chẳng hạn như khu vực lưu vực hồ Songkhla. Khu vực ven biển. Khu vực phía đông và phía nam trên1. Phát triển lưu vực hồ Songkhla. เป็นการวางแผนในลักษณะผสมผสาน ระหว่างการพัฒนาทางเศรษฐกิจ และการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ ในพื้นที่ให้เหมาะสม และสอดคล้องกัน เพื่อประกอบการตัดสินใจ ในการกำหนดลำดับความสำคัญของโครงการพัฒนา ซึ่งเป็นการนำเอาปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเข้ามาเป็น มิติหนึ่งในการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม ในพื้นที่เฉพาะ โดยมีเป้าหมายเพื่อให้สามารถใช้ ทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ให้ได้ประโยชน์สูงสุด และคงสภาพความสมดุลของระบบนิเวศในลุ่มน้ำ ด้วยการกำหนดเป็นแผนแม่บทเพื่อเป็นกรอบของ การพัฒนา ทั้งในด้านแผนการจัดการสิ่งแวดล้อม แผนการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ และแผนการพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคม โดยทั้ง ๓ แผนนี้ จะมีความสัมพันธ์และเชื่อมโยงกัน2. Quản lý môi trường biển đông bờ biển Lập kế hoạch quản lý Môi trường của các bờ biển phía đông Sau khi đã xác định các dự án phát triển khu vực, và một số dự án thực hiện, mà thay đổi từ phát triển lưu vực hồ Songkhla, như vậy. Kế hoạch quản lý môi trường, vì vậy đây là một bổ sung hoặc kế hoạch thứ hai được phát triển để tiếp tục để kiểm soát tác động môi trường sẽ xảy ra với tối thiểu với một nhấn mạnh vào tầm quan trọng của nước thải quản lý máy chất thải, rác thải và nước thải xử lý chất thải và nguồn lực quản lý, Nam. Đường bờ biển.3. Lập kế hoạch, môi trường quản lý, để phát triển phía nam trên.เป็นการดำเนินการเพื่อให้เกิดการประสานการพัฒนาเศรษฐกิจ ควบคู่ไปกับการรักษาดุลยภาพของสิ่งแวดล้อม อย่างเป็นระบบ และลดปัญหาความขัดแย้งใน การใช้ทรัพยากรชายฝั่ง รวมทั้งการควบคุมปัญหาความเสื่อมโทรมของสภาพแวดล้อม โดยการยึดถือหลักการวางแผน เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนนาน (Sustainable Development) ดังนั้นในการดำเนินงานจึงได้มีการศึกษารายละเอียด ทรัพยากรเฉพาะเรื่อง ทั้งในด้านสถานภาพที่แท้จริง การพัฒนาในแต่ละด้าน และความเป็นจริงที่เกิดขึ้นบนพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นความต้องการ หรือความขัดแย้งของการใช้ทรัพยากรต่างๆ ในพื้นที่นั้น รวมทั้งได้มีการผสมผสานแผนงานเฉพาะเรื่องๆ ให้สอดคล้อง และประสานการใช้ประโยชน์ ซึ่งกันและกัน ให้ออกมาเป็นแผนงานของการจัดการ และการวางแผนทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมใน พื้นที่ภาคใต้ตอนบนNgoài ra, các hành động khuyến khích và duy trì chất lượng môi trường, b.e. 2535 quốc gia cũng đã được chỉ định để quản lý các nguồn tài nguyên. Thiên nhiên và môi trường trong các lĩnh vực. Cụ thể, các khu vực nơi mà vấn đề là hết sức quan trọng để cải thiện điều khiển bằng khrongonurak hoặc chia làm 2 khu vực là. 1.) và khu bảo tồn, bảo vệ môi trường khu vực.Headwater khu vực hoặc các khu vực có hệ sinh thái tự nhiên có thể là bị phá hủy hoặc bị ảnh hưởng bởi các hoạt động khác nhau. Khu vực tương tự như tự nhiên có giá trị hoặc nhạy cảm hay nghệ thuật của con người hoạt động và khu vực bảo tồn nên không được công nhận bởi các luật khác.Bảo tồn và bảo vệ các hoạt động, họ sẽ đã ban hành các quy định theo các biện pháp của môi trường hành động 2535 được bao phủ bởi một hoặc nhiều sau.(1) lịch trình cho việc duy trì điều kiện tự nhiên hoặc ảnh hưởng đến hệ sinh thái tự nhiên hoặc các giá trị môi trường nghệ thuật.(Ii) hành động bị cấm hoặc hoạt động có thể gây nguy hiểm hoặc gây ra hiệu ứng thay đổi các hệ sinh thái của khu vực tự nhiên hay tác động đến giá trị môi trường nghệ thuật.(3) xác định các loại và kích cỡ của các dự án hoặc hoạt động của các cơ quan chính phủ, doanh nghiệp nhà nước hay tư nhân để làm xây dựng hoặc hoạt động trong khu vực, có trách nhiệm báo cáo tác động môi trường phân tích.(4) xác định làm thế nào đặc biệt cho khu vực đó, bao gồm phạm vi, nhiệm vụ và trách nhiệm của tất cả các cơ quan chính phủ có liên quan; Vì lợi ích của sự hợp tác, phối hợp và hiệu quả công việc để duy trì một giá trị tự nhiên hoặc sinh thái tự nhiên hay môi trường nghệ thuật là ở khu vực đó.(5) các biện pháp như xét thấy thích hợp và phù hợp với điều kiện của khu vực.Các khu vực kiểm soát ô nhiễm) Bao gồm khu địa phương có một vấn đề ô nhiễm, có thể nghiêm trọng. Mức độ gây hại cho sức khỏe của người dân.Hoặc có thể gây ra thiệt hại ảnh hưởng đến chất lượng môi trường.Hoạt động kiểm soát và giải quyết các vấn đề ô nhiễm ở huyện. Khi nó đã được công bố, như ô nhiễm khu vực kiểm soát phải có một kế hoạch điều hành để giảm và loại bỏ các ô nhiễm ở khu kiểm soát ô nhiễm được bao gồm trong kế hoạch hành động về quản lý môi trường trong hoạt động cấp tỉnh, các kế hoạch hoạt động vật phải được thực hiện.(1) tiến hành khảo sát và thu thập thông tin về hiện tại ô nhiễm nguồn ô nhiễm kiểm soát khu vực trong đó.(2) kế toán chi tiết hiển thị số lượng và kích thước của ô nhiễm nguồn đã được khảo sát và lưu trữ (1)(3) nghiên cứu phân tích tình trạng ô nhiễm và đánh giá, bao gồm phạm vi, mức độ nghiêm trọng, và yêu cầu.

Kết quả (Việt) 3:

Quản lý tài nguyên thiên nhiên và môi trường vùng cao.Theo kế hoạch quy hoạch quản lý, đây là môi trường phát triển kinh tế xã hội cùng với nguồn lực và năng lực. Do đó, có thể cả đất.Về lâu dài hiệu quả.Ngăn chặn sự lây nhiễm và cân bằng giữa phát triển kinh tế xã hội, xem xét, và hệ thống môi trường chuyên nghiệp và khuyết điểmTrong kế hoạch chiến dịch mới, gọi là phát triển sinh thái phát triển bền vững lâu dài.Ở đây một lĩnh vực cụ thể kể từ khi bắt đầu thực hiện kế hoạch quản lý, Thái Lan trong kế hoạch phát triển. Thứ 5 nhà vua - 1986)Bằng cách hoạt động ở nhiều khu vực, lưu vực của vùng bờ biển phía đông, ở khu vực phía Nam.Ở lưu vực phát triển 1.Ở hội kế hoạchTrong sự phát triển của nền kinh tế.Sử dụng nguồn lực thích hợp và không gian, quyết định nhất trí dự án xác định ưu tiên.Đây sẽ là yếu tố môi trường.Một chiều không gian khác, trong nền kinh tế xã hội quy hoạch phát triển và mục tiêu là ở lĩnh vực áp dụng cụ thể.Có tài nguyên thiên nhiên lớn nhất khu vực.Và duy trì cân bằng sinh thái lưu vựcVới tư cách là một khung để chắc chắn trong quy hoạch tổng thể phát triển kế hoạch quản lý môi trường.Quản lý tài nguyên thiên nhiên và kế hoạch phát triển kinh tế xã hội với chương trình, kế hoạch này là do ba người kết nối lại mối quan hệ.Ở bờ biển phía đông của quản lý môi trường.Một kế hoạch quản lý.Môi trường ven biển phía đông.Trong dự án phát triển đã chắc chắn, trong dự án bắt đầu hoạt động.Trong lưu vực khác phát triển kế hoạch quản lý môi trường, đó là một kế hoạch bổ sung hoặc phát triển.Qua kiểm soát môi trường tác động xảy ra.