[ C E N T R A L I A – P A R T 1 ] ต

[C E N T R MỘT L TÔI A-P R T 1] Tuek ~ ~ ~ tuek tuek tuek ~ Fithao một số tiếng nói của mọi người dường như thúc đẩy hơn nữa fithao krahop fithao âm thanh siangkrahuet cộng với ảnh hưởng đến gỗ tại iat rangom trên tất cả fithao diễn viên lồng tiếng không lâu, nó dừng lại ngay bây giờ nhỏ thuyền cảng, nơi nó là gần 6 giờ, và sau đó trong suốt khu vực, nhưng âm thanh hơi thở dài gasp cho hơi thở từ chạy khi một thời điểm."Làm thế nào ยยยยย long-ngaphro wa ' mẹ là bahai. một mình lúc hoàng gia Shan. Nếu họ không phải là ngu si đần độn, ' nhưng tôi không muốn để trì hoãn nó như một con chó the vội vàng để quần như thế này. " Một giọng nói nhỏ biên tập được đề cập. "Damn bạn ยยยย Khao Jung Yeon-gu 'Tôi đổ lỗi cho sữa của tôi một mình,' lạ... damn nó sẽ bởi vì mẹ đang ngủ hoe chết ngalae.!, khotcha trỗi dậy là khó khăn," ông nói. Chan nói đến yo-Jung Yeon sữa của hình phạt một mình. Trước khi bàn chân-và-miệng là phải tranh luận? Khi tên chính nó vào một trong những âm thanh có liên quan khác: chèn này dừng thời gian để cho bạn. Yuk là tranh luận". ' Xem sạch và chú di là se Hun hoe "được đề cập một chút khó chịu nói miệng.Tất cả quay sang nhìn vào toàn bộ người chú và sau đó nhanh chóng đi về phía những ngay lập tức. "Vâng, chú lol tôi guys xin lỗi, tôi là muộn," ông nói. Jung Yeon sữa tùy thuộc vào trình điều khiển mà bạn đề cập đến phổi mạch để tất cả mọi người, như trái ngược với xin lỗi cho chú của ông để cùng nhau cơn sốt lớn màu lông của tàu riêng của họ. Ở đây họ tích hợp vào hầu như một giờ sẽ bây giờ bắt đầu phát triển tối đường chân trời, bởi. Sau khi tất cả mọi người trên tàu và nó rất dễ dàng nhìn thấy bên trong tàu. Trên thực tế nó là một chiếc thuyền, những gì đã không thí điểm một lớn. Tuy nhiên, chỉ là nhạt bên trong tủ cho một vài... Nó khá tốt hơn so với họ nghĩ ban đầu được dự định. "Tôi cũng hy vọng rằng sang trọng được ban đầu được coi là một thuyền gỗ cũ, nhưng hư không có con trai này lạ dầu yacht Union," ông nói. Trong số đề cập đến lịch sử trong khi đi bộ xung quanh vào cuộc điều tra của bạn. "Có quầy bar với một mát mẻ, wa được nhỏ, nhưng nó hoạt động. Nếu kính là quá xa đến intense rocking gốc đáng sợ "một hunom kính lót treo cũng có vẻ trên thanh. "Nếu điều này là một chiếc thuyền tôi sẽ có ít nhất một chùm tốt sẽ gỡ bỏ ra biển là không bao giờ đầy đủ mùa hè wa phòng ngủ phòng sinh hoạt chung phòng tắm nhà bếp với một tấm nệm nhỏ. Họ nói, ' chúng ta sẽ đến pa trường học là một sự xa xỉ ông wa chỉ cần loại bỏ phụ này là quá xa từ thuyền, chúng tôi cũng sử dụng này! " Jung nói sữa Canyon. "Urban cố định gỡ bỏ trường wa ở đây đầu tiên-sữa được cho là vẫn giữ Canyon tại tất cả những gì chúng tôi sẽ phải ngồi xuống, gần gũi với một thuyền gỗ cũ trên hòn đảo chắc chắn lol."Giữ bài phát biểu với cười khi nhắc nhở về thuyền gỗ, bố trí tưởng tượng lúc đầu. "Đó là một ý tưởng tốt, di Ko tôi cố gắng đó đi bộ trên bãi biển, được bao quanh bởi các cô gái trong bikini. Đây là lý do Ku được chấp nhận như là một sinh viên trong dự án lol" "Damn, tôi nghĩ rằng một dấu chấm than của bất ngờ lust-thử thay đổi môi trường," ông nói. Serena Hun bạn sẽ nói ngay lập tức sau khi kết thúc cuộc đàm phán. "Nam tôi anh bạn thơ Hun, bạn đã không nghĩ về là dude Hey ai cần một lý do gì, cô ấy nói với tôi trang đến đây xuất hiện một nụ cười của Satan lên ngay sau khi họ không nghĩ rằng, ' tôi không biết, Jung-gu, ý tưởng này," ông nói. Giữ quyền nhanh chóng hiểu "' Tôi hiểu này dài lạ Gu Zhong lol một" tất cả mọi người là khác nhau với một cười lúc này guy suy nghĩ bạn 2. Tất cả mọi người đã nói chuyện về hòn đảo mà họ sẽ sử dụng thuật ngữ 1 trực tiếp. Suy nghĩ và trí tưởng tượng để bất kỳ đứa trẻ như bình thường, trong khi chúng tôi là một thời gian ngắn, khahayon, nhận thấy một điều thường xuyên xảy ra với một người bạn của những người toàn bộ. "Trong đó trường hợp, Chan WA lathammai yo nhạt mặt như họ khóc," ông nói. Barry khahayon nói lên hỏi một người bạn với Yong lo lắng. Sơn được thực hiện bởi ak uek lập trường có nghĩa là họ không biết phải nói gì với một đồng với những gì đang xảy ra với bố trí trang. Tất cả mọi người quay sang nhìn lại vào thư thoại ngay lập tức khi yo, khahayon, và sau đó với một shout bây giờ. "Bạn công viên khachan yo lokrabopbopbop ' Tôi say tàu hơn Mysore khrapbopbop ~. Lol "một bánh xe Lian Shan dài âm thanh, kéo Hun yo. Vào cuối những âm thanh một cười to hơn, thị trấn này có Hun đến khắp phòng, bị cấm của những gì Chan đã là ở đây nó đã là loklua bởi các bánh xe là rất lúng túng cho tài năng của Parma khachan lakhon yo. Họ cần phải loại bỏ nó để bánh xe với nhau một lần nữa cho một thời gian dài, nhưng sự thật là tàu say rượu khỉ ass ngik. "Shan yo một งอ่อน thực hiện wa lamae. ngủ tất cả mọi thứ nhưng những con hổ tàu kamao. nếu câu lạc bộ fan hâm mộ có trụ sở tại damueng, ' Hãy đến xem kri, cô gái na chạy đi trở lại trang chủ hiếm khi Tan. Dì lao Shan bởi một điều kiện. Lol "Jung Yeon sữa cũng là một người Shan Royal bánh xe. "Damn" Shan chính thức chuyển tiếp đến thề, nhưng yo đầu đã bị hỏng. "Họ bánh xe tôi tắt nó. Chúng ta phải có một số điểm yếu, tôi cảm thấy như tôi đã. Ai nó sẽ VA mọi thời gian, "ông nói. "Oh, khahayon ' Tôi thấy là lo lắng về bảo vệ tôi! ' Đó là một cái gì đó khác nhau. "WA se Hun khóc bánh xe và tìm cho việc đánh bắt lỗi."' SE Hun hoe nhà." "Loại bỏ thuốc từ sàn tàu Royal, khóc," ông nói. Trong số các câu hỏi quyền khởi kiện "Họ hỏi tôi, tôi muốn là liên minh-mà ai đó quên để mang lại mang wa-khóc," ông nói. "Gu wa không" Gyeongju sutop "Gu mang... ăn kết thúc, đi đến một phòng gần 2 giờ để đạt được đảo," ông nói. Jung nói chăn nuôi bò sữa, dược phẩm Panel nộp các hẻm núi. Sau khi uống thuốc đã được thực hiện bởi ravings của một giường cũ reworked trong phòng. Bên trong phòng, hiếm khi có bất cứ điều gì để làm với đồ nội thất, giường, ghế sofa giường, 2 Tủ bàn, chỉ là một nhỏ. Phần còn lại của những người bên ngoài phần phòng ngủ, bây giờ nó là mặc dù chúng tôi đã không bao giờ lớn nói chuyện nhau trước khi. Cá nhân người dân được rút ra để ước mơ đảo của dogmatic. Chanyeol phần Sau khi tôi ăn, tôi đi đến ma túy đại lý đi ngủ trong phòng ngủ. Không biết những gì tôi cảm thấy ya nak rit hoặc mí mắt. Nhầm lẫn sự nhầm lẫn nhầm lẫn phle d ~! "Hội ยยยยยยยยยยยยยยย!" Tu bopbopbopbopbopbopbopbabop! "Giúp kéo nó đi Mama di!" Pang đã nhầm lẫn lẫn lộn nhầm lẫn lẫn lộn nhầm lẫn nhầm lẫn nhầm lẫn nhầm lẫn nhầm lẫn! "Chuyện gì vậy, chết tiệt cô WA ngakoet. Union PC!" Quy tắc mommommommommommom! "Damn một dấu chấm than của bất ngờ tại di!" "Một mát mẻ mát mẻ mát mẻ mát.!" kêu la thoại wokwek shes outcry như người mất ý thức. Ô nhiễm của gạo với những âm thanh tương tự đã được thực hiện để được ném trở lại và ra, đến từ bên ngoài phòng. Tôi cảm thấy như để quăng nó dù sao... không nhận ra tôi không thích bị bên cạnh giường, và sau đó không phải cho lâu dài một thời gian nó đã như tôi đã được thực hiện của treo tường mềm. Nghe này, tôi không thể nhớ những gì nó đã với anh ta, tôi không biết làm thế nào muen đã được thực hiện hoặc bất cứ điều gì. Nhưng nó thực sự là tất cả tôi đã cố gắng để crack mắt để nhìn những gì xảy ra. Tôi cần phải biết, cho dù nó đang xảy ra Ở

[ C E N T R A L I A – P A R T 1 ]

ตึ๊ก~ ตึ๊ก~ ตึ๊ก~ ตึ๊ก~

เสียงฝีเท้าของคนจำนวนหนึ่งดูเหมือนว่าจะเร่งฝีเท้าขึ้นมาเรื่อยๆบวกกับเสียงกระหืดกระหอบเสียงฝีเท้าที่กระทบกับแผ่นไม้ดังเอี๊ยดอ๊าดระงมไปทั่วไม่นานนักเสียงฝีเท้าทั้งหมดก็หยุดลงตรงท่าเรื่อเล็กๆแห่งนึงซึ่งนี่ก็เป็นเวลาเกือบ6โมงเย็นแล้วทั่วทั้งบริเวณมีแต่เสียงลมหายใจที่เหนื่อยหอบจากการวิ่งเมื่อสักครู่
“โอ๊ยยยยยย เหนื่อยชิบหายเลยว่ะแม่.งเพราะมึงคนเดียวเลยชานยอล ถ้ามึงไม่มัวแต่ชักช้านะพวกกูก็ไม่ต้องวิ่งเป็นหมาหอบแบบนี้หรอก” เสียงหนุ่มคนนึงเอ่ยขึ้น
“โหยยยยย ไอ้คุณจุนมยอนครับมึงโทษกูคนเดียวเลยนะมึงโทษไอ้จงอินมั่งเหอะเพราะแม่.งแหละนอนเป็นตายเลยปลุกก็โคตรจะยาก” ชานยอลพูดขึ้นเมื่อจุนมยอนโทษตนอยู่คนเดียว ก่อนที่จงอินจะเอ่ยปากเถียง เมื่อมีชื่อตัวเองเข้าไปเกี่ยวมีอีกหนึ่งเสียงที่ดังแทรกเข้ามาหยุดการเถียงกันครั้งนี้ของเพื่อน
“หยุดๆๆเถียงกันอยู่ได้ มึงดูดิ๊ลุงเค้ารออยู่นานแล้วเหอะ” เซฮุนเอ่ยปากพูดอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย
ทุกคนต่างหันมองไปที่ลุงคนนึง แล้วจึงรีบเดินเข้าไปหาทันที
“ลุงครับ พวกผมขอโทษนะครับที่มาช้า” จุนมยอนเอ่ยขึ้นกับคุณลุงคนขับเรือทุกคนก็ต่างขอโทษขอโพยลุงคนขับเรื่อกันยกใหญ่แล้วรีบขนของของตัวเองขึ้นเรือ นี่พวกเค้าเรทไปเกือบชั่วโมงเห็นจะได้ตอนนี้ท้องฟ้าเริ่มจะมืดขึ้นเรื่อยๆแล้วด้วย หลังจากที่ทุกคนขึ้นเรือมาแล้วต่างก็พากันเดินสำรวจดูภายในเรือ จริงๆแล้วเรือมันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหรอก ภายในเรื่อก็แค่มีห้องเล็กๆไม่กี่ห้อง มันค่อนข้างดีกว่าที่พวกเค้าคิดกันไว้ตอนแรก
“หรูกว่าที่คิดไว้อีกนะตอนแรกนึกว่าจะได้นั่งเรือไม้เก่าๆแต่ที่ไหนได้นี่มันลูกหลานเรือยอร์ชเลยนะเนี่ย” คยองซูเอ่ยในขณะที่กำลังเดินสำรวจไปรอบๆ
“มีบาร์ด้วยเจ๋งว่ะถึงจะเล็กไปหน่อยแต่มันก็ใช้ได้เลย ถ้าเรื่อโยกแรงๆแก้วจะตกลงมาป่าววะเสียวโคตร” เซฮุนมองไปยังแก้วที่แขวนเรียงรายอยู่บนบาร์
“ถ้ามีเรือแบบนี้ไว้สักลำนะคงจะดี จะได้เอาไปล่องทะเลช่วงหน้าร้อน ครบครันเลยว่ะ ห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องน้ำ แถมมีครัวเล็กๆด้วย พวกมึงว่าป่ะโรงเรียนที่เราจะไปคงหรูใช่ย่อยว่ะนี่แค่เอาเรื่อมารับเรายังใช้เรือแบบนี้เลย” จุนมยอนพูด
”เออว่ะ โรงเรียนคงหรูเอาการนี่ตอนแรกกูยังพูดกับจุนมยอนอยู่เลยว่าเราคงได้นั่งเรื่อไม้เก่าๆใกล้พังขึ้นเกาะแน่ๆฮ่าๆๆๆๆ” จงอินพูดพร้อมหัวเราะออกมาเมื่อนึกถึงเรือไม้ที่เค้าจินตนาการเอาไว้ในตอนแรก
“มาอยู่เกาะก็ดีนะลองคิดดิว่าเดินอยู่บนชายหาดท่ามกลางสาวๆในชุดบิกินี่ นี่ล่ะคือเหตุผลที่กูยอมมาเป็นนักเรียนในโครงการฮ่าๆๆๆๆ”
“ไอ้หื่นเอ๊ยกูก็นึกว่าอยากลองเปลี่ยนบรรยากาศการเรียน” เซฮุนพูดขึ้นทันทีหลังจากที่จงอินพูดจบ
“โถ่ๆๆคุณเซฮุนครับมึงไม่ได้คิดแบบกูหรอกหรอครับตอนที่อาจารย์บอกให้มาเกาะหน้ามึงนี่ปรากฏรอยยิ้มของซาตานขึ้นมาทันทีอย่าคิดว่ากูไม่รู้ว่ามึงก็คิดแบบนี้” จงอินเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทัน
“มึงนี่รู้ทันกูตลอดเลยนะจงอินฮ่าๆๆๆๆๆ” ทุกคนก็ต่างหัวเราะกับสิ่งที่เพื่อน2คนนี้คิด ต่างคนต่างก็พูดถึงเกาะที่เค้ากำลังจะไปใช้ชีวิตอยู่1เทอม คิดและจินตนาการไปต่างๆตามประสาเด็กหนุ่ม ในขณะที่คุยกันอยู่นั้นไม่นานนักแบคฮยอนก็สังเกตเห็นสิ่งปกติที่เกิดขึ้นกับเพื่อนคนนึง
“ชานยอลทำไมหน้าซีดอย่างงั้นวะเป็นไรป่าว” แบคฮยอนเอ่ยถามเพื่อนตัวโย่งด้วยความเป็นห่วง ชานยอลได้ทำทำท่าทางอึกๆอักๆเค้าไม่รู้ว่าจะพูดออกไปยังไงดีกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเค้า ทุกคนหันกลับมามองที่ชานยอลโดยทันทีเมื่อสิ้นเสียงของแบคฮยอนและแล้วก็มีเสียงนึงตะโกนขึ้นมา
“คุณปาร์คชานยอลคร๊าบบบบบบ มึงเมาเรือใช่มัยคร๊าบบบบบ~ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” เซฮุนลากเสียงยาวล้อเลียนชานยอล เมื่อสิ้นเสียงเซฮุนเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นมาทั่วทั้งห้องอย่างห้ามไม่ได้ นั่นแหละสิ่งที่ชานยอลกลัวการโดนล้อนี่มันน่าอายมากสำหรับปาร์คชานยอลคนเก่งคนนี้ พวกมันต้องเอาเรื่องนี้ไปล้อกันอีกนานแน่ๆคนเมาเรือได้แต่ทำหน้าหงิกเป็นตูดลิง
“ชานยอลแม่.งอ่อนว่ะทำตัวเก่งไปซะทุกอย่างแต่เสือ.กเมาเรือนี่ถ้าแฟนคลับที่ตามกรี้ดมึงมาเห็นมึงในสภาพนี้นะสาวๆวิ่งหนีกลับบ้านแทบไม่ทัน ชานยอลโอป้าหมดสภาพอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ” จุนมยอนก็เป็นอีกคนที่ล้อชานยอล
“เหี้ย” ชานยอลได้แต่สบถออกมาอย่างหัวเสีย
“พวกมึงเลิกล้อมันกันได้แล้ว คนเรามันก็ต้องมีจุดอ่อนกันบ้างแหละ ใครมันจะไปเท่ห์ได้ทุกเวลาวะ”
“แหม แบคฮยอน มึงดูเป็นห่วงปกป้องมันจังเลยนะ มึงกับมันมีซัมติงไรกันป่าววะ” เซฮุนล้อและมองอย่างจับผิด
“บ้านมึงเหอะ เซฮุน “
“เอายามาป่าวชานยอล” คยองซูเอ่ยถาม
“กูก็จะถามพวกมึงเนี่ยว่ามีใครเอามาป่าว กูลืมเอามาว่ะ”
“กูไม่มีว่ะ” คยองซูตอบ
“กูเอามา .. กินเสร็จก็ไปนอนพักไปอีกเกือบ2ชมกว่าจะถึงเกาะ” จุนมยอนพูดแล้วยื่นแผงยาให้ หลังจากที่กินยาเสร็จแล้วชานยอลก็พาตัวเองมานอนพักในห้อง ภายในห้องไม่ค่อยมีเฟอร์นิเจอร์อะไรก็มีแค่เตียงนอน2เตียงโต๊ะข้างเตียงกับโซฟาเล็กๆเท่านั้น ส่วนคนที่เหลือนอกห้องนอนนั้นตอนนี้ก็คุยกันเสียงดังประหนึ่งไม่เคยได้คุยกันมาก่อน แต่ละคนกำลังวาดฝันถึงเกาะกันไปต่างๆนาๆ




Chanyeol Part

หลังจากที่ผมกินยาเข้าไป ผมก็ปลีกตัวมานอนพักในห้องนอน ไม่รู้ว่าฤทธ์ยาหรืออะไรผมรู้สึกหนักๆที่เปลือกตา

เพล้งงงงงงง!!!~

“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!! “

ตุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบ !!!!

“ช่วยกันดึงมันออกมามาดิ๊!!! “

ปั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!

“แม่.งเกิดเหี้ยอะไรขึ้นวะเนี่ย!!!!! “

โครมมมมมมมมมมมมม!!!

“เหี้ยเอ๊ยเร็วๆดิ๊!!!! “
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!! “ เสียงแหกปากตะโกนโหวกเหวกโวยวายราวกับคนเสียสติ ดังปนไปกับเสียงข้าวของที่เหมือนถูกเหวี่ยงถูกโยนไปมาดังมาจากนอกห้อง ผมรู้สึกเหมือนห้องมันโคลงเคลงยังไงก็ไม่รู้ตัวผมเหมือนอยู่ไม่ติดกับเตียงจากนั้นไม่นานมันก็เหมือนตัวผมถูกเหวี่ยงอัดติดกำแพง ตาผมไม่สามารถลืมเพื่อมองอะไรได้เลยมันมึนไปหมดผมไม่รู้ว่าตัวผมถูกเหวี่ยงหรืออะไร แต่มันร้าวไปทั้งตัวจริงๆผมพยายามลืมตาเพื่อมองดูสิ่งที่เกิดขึ้น ผมต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ใน